Last modified on 18 दिसम्बर 2010, at 04:22

अरदास / सांवर दइया

आभै री अणंत कोरां तांईं पूग
टाबरां खातर चुग्गो भेळो कर
सिंझ्या पाछो बावड़ सकूं घूरसाळै में
              बा पांख दीजै म्हनै

जुगां सूं अंधारै में गम्योड़ा
सुखां रा मारग सोध सकूं
भावी पीढ़यां खातर,
              बा आंख दीजै म्हनै

नींतर ओ मालक!
म्हैर रै नांवै
म्हैर कर र
कोई म्हैर मत करीजै
        म्हारै माथै!