http://kavitakosh.org/kk/index.php?title=%E0%A4%89%E0%A4%A6%E0%A4%AF%E0%A4%B2%E0%A4%B9%E0%A4%B0%E0%A5%80_%E0%A4%B6%E0%A5%8D%E0%A4%B2%E0%A5%8B%E0%A4%95_%E0%A5%A7%E0%A5%A7_-_%E0%A5%A8%E0%A5%A6_/_%E0%A4%9C%E0%A5%8D%E0%A4%9E%E0%A4%BE%E0%A4%A8%E0%A4%A6%E0%A4%BF%E0%A4%B2_%E0%A4%A6%E0%A4%BE%E0%A4%B8&feed=atom&action=history
उदयलहरी श्लोक ११ - २० / ज्ञानदिल दास - अवतरण इतिहास
2024-03-28T22:30:52Z
विकि पर उपलब्ध इस पृष्ठ का अवतरण इतिहास
MediaWiki 1.24.1
http://kavitakosh.org/kk/index.php?title=%E0%A4%89%E0%A4%A6%E0%A4%AF%E0%A4%B2%E0%A4%B9%E0%A4%B0%E0%A5%80_%E0%A4%B6%E0%A5%8D%E0%A4%B2%E0%A5%8B%E0%A4%95_%E0%A5%A7%E0%A5%A7_-_%E0%A5%A8%E0%A5%A6_/_%E0%A4%9C%E0%A5%8D%E0%A4%9E%E0%A4%BE%E0%A4%A8%E0%A4%A6%E0%A4%BF%E0%A4%B2_%E0%A4%A6%E0%A4%BE%E0%A4%B8&diff=280687&oldid=prev
Sirjanbindu: '{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=ज्ञानदिल दास |अनुवादक= |संग्रह=उद...' के साथ नया पृष्ठ बनाया
2020-08-03T15:42:11Z
<p>'{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=ज्ञानदिल दास |अनुवादक= |संग्रह=उद...' के साथ नया पृष्ठ बनाया</p>
<p><b>नया पृष्ठ</b></p><div>{{KKGlobal}}<br />
{{KKRachna<br />
|रचनाकार=ज्ञानदिल दास<br />
|अनुवादक=<br />
|संग्रह=उदयलहरी / ज्ञानदिल दास<br />
}}<br />
{{KKCatKavita}}<br />
{{KKCatNepaliRachna}}<br />
<poem><br />
धन जन भन्छन् देवीमाई भाक्छन्॥ <br />
पशुप्पात भयो भन्या धर्म काहाँ राष्छन्॥ <br />
गरिप्मारा पशुघात जो कोही गार्छन्॥ <br />
नर्क तलाउ भासमा सहजगै पार्छन्॥११॥<br />
<br />
देवीमाई पत्थर जो पूजि षान्छन्॥<br />
सतलोक धाममा ती काँहाँ जान्छन्॥ <br />
धामा विन सतलोक जमुनाका तीर॥ <br />
लोभ पाप छोडी हरी तिर फीर॥१२॥ <br />
<br />
दया राष मनमा धर्म लेउ हात॥<br />
सदादिन रहनु भक्तिजनका साथ॥<br />
जो कोहि साध र सदादिन धाउला॥ <br />
विष रस छोडी अम्बी रस पाउला ॥१३॥ <br />
<br />
नरमा भक्तिजन्लाई जो हेला गर्छ॥ <br />
वषती मिल्दैन नर्क तलाउ पर्छ॥<br />
गरिप् देष्छन् नरमा मान्दैनन् चीज॥ <br />
देष्नामा गरिपछ परम्पदको बीज॥१४॥ <br />
<br />
साधुको साधना सहज सितलो॥<br />
थला बसि हानु भने धनु छ फितलो॥<br />
मायाको धनु छ शब्दको बान॥ <br />
अगाडि दिँदैन तमोगुन्ले जाँन॥१५॥ <br />
<br />
धर्मको ढाल बाँधि शब्दको सेली॥<br />
सिलको बानले तमोगुन ठेली॥<br />
तम रज मारी सतगुन् जगाउ॥ <br />
सहज आनन्दमा सुरथ लगाउ॥१६॥ <br />
<br />
कमल आसन् चाँधी सुरथ रहयाको॥ <br />
मनासिप्ले होइन गुरुले कह्याको ॥ <br />
श्री गुरू भन्याका गुनका भारी॥ <br />
काम क्रोध लोभ सबै दिया जारी ॥१७॥ <br />
<br />
दस ओटा लकडी धुनि जगाया॥ <br />
अनहद्को षलाती सुस्म डोरि पाया॥ <br />
मनप्राण पैँची धुनि जगाया॥<br />
मुक्ति पदारथ ताँहि नेर पाया॥१८॥ <br />
<br />
ईडा र पिंगला सुस्म बहन्छन्॥ <br />
सुस्मनाको भेद विरले कहन्छन्॥ <br />
सुमेरूका उपर सतलोक घाम॥ <br />
सुन्दर महलमा यकलै राम॥१९॥<br />
<br />
सिरमा मुकुट हृदया कि माला॥ <br />
हातमा सुमेर्नी जपे कृष्ण बाला॥ <br />
सेतो रक्त पिताम्बर अनन्त भयाको॥ <br />
भक्ति जन्का साथमा षड़ा रह्याको॥२०॥ <br />
<br />
</poem></div>
Sirjanbindu