भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
कोपिलामै थियो फूल, नफक्रँदै झर्यो फेरि / रवि प्राञ्जल
Kavita Kosh से
Sirjanbindu (चर्चा | योगदान) द्वारा परिवर्तित 10:46, 6 जुलाई 2020 का अवतरण ('{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=रवि प्राञ्जल |अनुवादक= |संग्रह= }} {{K...' के साथ नया पृष्ठ बनाया)
कोपिलामै थियो फूल, नफक्रँदै झर्यो फेरि ।
भोर हुँदै थियो भर्खर, किन रात पर्यो फेरि ।
जून झुल्क्यो डाँडापारि एक्लैएक्लै उदासउदास,
किन होला पापी बादल उतै तिर सर्यो फेरि ।
अँध्यारोको जुलुसभित्र उज्यालोको स्वप्न देखें,
स्वप्निल त्यो चाँदनीले मन मेरो हर्यो फेरि ।
उड्दै थिए छाना माथि परेवाका जोडीहरू,
विष मिसाएको चारा सिकारीले छर्यो फेरि ।
सधैँ जस्तै आज पनि पर्देशीको चिठ्ठी आयो,
छिटै फर्कीआउँछु भनी झूठो वाचा गर्यो फेरि ।
उन्मुक्त भै बाँचूं भन्छ जिन्दगीमा ‘रवि’ तर,
हिजो पनि मरेकै हो, आज पनि मर्यो फेरि ।
