जीवण खातर अबै नुंवी रास लै तूं
नित आगै बध, जठै मिलै उजास लै तूं
सांमै सीयाळो अर कनै कोनी गाभा
छाती में गोडा घाल गरमास लै तूं
आ ना सोच कै थारी’ज आंख्यां आली
आखो जग आंसुवां रो इतिहास लै तूं
दो-च्यार होठां माथै मुळक तो कांई
अलेखूं उणियारा अठै उदास लै तूं
ऐ स्सै सांसां टुर जासी थारै लारै
पैली इण माटी रो विश्वास लै तूं