Last modified on 2 जुलाई 2017, at 22:54

धाँजो परेपछि / उमेश लुइटेल

Sirjanbindu (चर्चा | योगदान) द्वारा परिवर्तित 22:54, 2 जुलाई 2017 का अवतरण ('{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=उमेश लुइटेल |अनुवादक= |संग्रह= }} {{KKCa...' के साथ नया पृष्ठ बनाया)

(अंतर) ← पुराना अवतरण | वर्तमान अवतरण (अंतर) | नया अवतरण → (अंतर)

बिहानी यस्तरी उदायो उमेश लुइटेल
शीत छरिए झैँ
आँसु छरियो पातपातमा ।

क्रोधी हावाका सिठ्ठीहरु
घात नचाउँदै बजे
हावा सिर्फ बह्यो
स्पर्श गरेन ।

मनको एकान्त प्रदेशमा
निर्जनताका धुन उब्जिए
चूर्णित आशहरु
काँडेबारमा रोपिँदै ढुङ्गे भित्तामा बज्रिए
दलदलमा सुखका स्मृति बटुल्दा बटुल्दै
हराए हार्दिकताका लालीगुराँसहरु ।

अनियन्त्रित वायुले
माथि/तल तरङग्यायो वर्तमानलार्इ
परिणाममा सन्नाटका मूर्तिहरु राखेर यत्रतत्र
ध्रुवतारा झैँ एक्लियो समय ।

हर्ष हिउँ जस्तै जमेपछि
कालो पर्दा ओढेर मनको झ्याल
जडमा परिवर्तित हुँदै
केवल तमासा भैरह्यो ।

उज्यालोको प्रतीक्षामा व्यग्र मुटु
अँध्यारोको छाता ओढ्दै
मूर्तिवत् ठडिरह्यो ।

भोलि र भविष्य डामियो
तातो फलामबाट ।

स्नेह बन्दी हुँदै
सन्देहमा ढुकढुकीयो
अविरल विषाक्त विकिरण थापेर थाप्लामा
उल्लासको क्रिस्टल चालरहित निर्जीव भैरह्यो ।