http://kavitakosh.org/kk/index.php?title=%E0%A4%AC%E0%A4%BE%E0%A4%81%E0%A4%9D%E0%A5%8B_%E0%A4%AC%E0%A4%BE%E0%A4%A6%E0%A4%B2%E0%A4%95%E0%A5%8B_%E0%A4%B8%E0%A5%81%E0%A4%96%E0%A5%8D%E0%A4%96%E0%A4%BE_%E0%A4%9B%E0%A4%BE%E0%A4%AF%E0%A4%BE_/_%E0%A4%88%E0%A4%B6%E0%A5%8D%E0%A4%B5%E0%A4%B0%E0%A4%B5%E0%A4%B2%E0%A5%8D%E0%A4%B2%E0%A4%AD&feed=atom&action=historyबाँझो बादलको सुख्खा छाया / ईश्वरवल्लभ - अवतरण इतिहास2024-03-29T11:10:59Zविकि पर उपलब्ध इस पृष्ठ का अवतरण इतिहासMediaWiki 1.24.1http://kavitakosh.org/kk/index.php?title=%E0%A4%AC%E0%A4%BE%E0%A4%81%E0%A4%9D%E0%A5%8B_%E0%A4%AC%E0%A4%BE%E0%A4%A6%E0%A4%B2%E0%A4%95%E0%A5%8B_%E0%A4%B8%E0%A5%81%E0%A4%96%E0%A5%8D%E0%A4%96%E0%A4%BE_%E0%A4%9B%E0%A4%BE%E0%A4%AF%E0%A4%BE_/_%E0%A4%88%E0%A4%B6%E0%A5%8D%E0%A4%B5%E0%A4%B0%E0%A4%B5%E0%A4%B2%E0%A5%8D%E0%A4%B2%E0%A4%AD&diff=278533&oldid=prevSirjanbindu: '{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=ईश्वरवल्लभ |अनुवादक= |संग्रह=आगोक...' के साथ नया पृष्ठ बनाया2020-06-23T03:18:48Z<p>'{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=ईश्वरवल्लभ |अनुवादक= |संग्रह=आगोक...' के साथ नया पृष्ठ बनाया</p>
<p><b>नया पृष्ठ</b></p><div>{{KKGlobal}}<br />
{{KKRachna<br />
|रचनाकार=ईश्वरवल्लभ<br />
|अनुवादक=<br />
|संग्रह=आगोका फूलहरू हुन् आगोका फूलहरू होइनन् / ईश्वरवल्लभ<br />
}}<br />
{{KKCatKavita}}<br />
{{KKCatNepaliRachna}}<br />
<poem><br />
अनुबन्धित मेरा सीमाहरूलाई<br />
जीवनका आस्था र विश्वासभरि<br />
बाँधेर सडक सडक र गोरेटा अनि गल्लीहरूमा<br />
उकाली उभिएका सडक थिच्दै उकाला भवनहरू<br />
र आयतनका गजूरहरूमा,<br />
उभिएका टुँडिखेलका सालिकहरू चलमलाउँछन्<br />
हिजोलाई यस बाटोसम्म घिसारेर ल्याउन ।<br />
भित्तामा टाँसिएर लेप्सिएर उक्लँदै गरेको आकाश,<br />
बाटो बन्द भएका, अनि लम्पसार ।<br />
<br />
आयतन नभएका गोरेटाहरू<br />
अन्त्यसम्म पहिल्याउन चाहने खुट्टा,<br />
आजका सपनाभरि छन् विपनाका छिद्रहरू खोजिरहेका ।<br />
मनभरिको पश्मिना भुवामा हजार-हजार 'कलतरकैँफ'<br />
एक कोठाभरिको अँध्यारोमा पनि सम्झेर,<br />
शङ्कराचार्यको दिग्विजय काँधमा सम्हाल्दै, मानिस जित्दै,<br />
खालि ठाउँको सङ्कीर्णमा पाइला सार्ने<br />
मेरो आफन्त र छिमेकमा परेको बैँसालु आँखामा<br />
पहाड ओझलिन्छन्; छायामा उजिलिन्छन् र खुल्छन् ।<br />
<br />
बालक औँलाहरूले खेलाएको 'सभ्यताको निम्ति सङ्घर्ष'-<br />
धरतीको कुना-कुनाका प्रेत्रार्कको सन्यासी पवित्र वासना<br />
धरतीको कुना-कुनामा बिस्मार्क र बिस्मार्क जर्मनी,<br />
मौलिन्छ, क्लियोपेट्राको सपनामा ।<br />
जिरेनियम र बाबरीको फूलमा ।<br />
<br />
एक टुक्रा बाँझो बादलको सुक्खा छाया,<br />
सधैँ थारो तर, लैनु कहिले-कहिले धरतीमाथि<br />
अल्झिन्छ इतिहासलाई भित्तासम्म तानेर<br />
केही पनि गर्न सक्दैन एक बैँसले<br />
केही उमार्न सक्दैन एक वसन्तले,<br />
केही पनि गर्न सक्दैन एक पोखरी लहरले ।<br />
<br />
नयाँ सडकको मानिसको सालिक<br />
सुरक्षामा आक्रमण गर्छ ।<br />
कुल्तुवकाम्फमा, बिस्मार्कमा पेत्रार्कमा,<br />
केही पनि सक्दैन गर्न,<br />
मुनि रातो रेखा तानिएको चिनो लाएको मानिसको जिन्दगी ।<br />
</poem></div>Sirjanbindu