म अम्बर हुँ तिमी धरती,
लाख चाहे पनि हाम्रो,
मिलन कहिले नहोला ।
देखिन्छ दूर क्षितिजमा हाम्रो मधुमय सङ्गम,
आवेगले म झुक्दा तिमी उठेकी एकदम,
तर न त छ त्यो क्षितिज
न त त्यो मधुमय सङ्गम ।
युगयुगको तृष्णा हाम्रो कहिले न तृप्त होला,
युगयुगकै व्यथा हाम्रो धड्कन चिरिरहला,
खाक पारेर पनि ज्वाला जलिरहला ।