आधा उमेर आफ्नो सपना छरेको छु
कुन्नि कति फलेको छु, कति झरेको छु
त्यसो त जीवन यात्रा मरुभूमि झैँ थियो
सपनामा चाहिँ धेरै, खोला तरेको छु
अनगिन्ती सास त हो फेरेँ उमेर भरी
थाहा छैन आफैभित्र म, कति पो मरेको छु
चाहना सुनामी भित्र डुब्दै गई रहेँ म
गन्तव्य खै कहाँ छ, छालमै परेको छु
कस्तो छ क्षण यो कस्तो, यसमा म खै जिएको
तर मर्न निम्ति जिउने, बाचा गरेको छु