बाटो आउँछ कतैबाट
र पर्खिरहेको चौतारीको वास्तै नगरी
गइरहन्छ एक्लै अगाडि कताकता
नलिई साथ चौतारीलाई ।
जहीँतहीँ यस्तै छ
हरेक युगमा यस्तै नै छ ।
आजसम्म कुनै चौतारीलाई साथ लिएर गएन बाटाले ।
बाटो आयो
आइरह्यो
हिँडिरह्यो
कतै गइरह्यो
परदेसी जसरी एक्लै ।
चौतारी पर्खिरह्यो
हेरिरह्यो
रोइरह्यो
निस्ताइरह्यो
गाउँबेँसी जसरी एक्लै ।
न बाटो अल्झिन सक्यो
चौतारीको मायामा कतै
न चौतारी पछि लाग्न सक्यो बाटाको मोहनीमा कतै ।
घामले आज साँझ पनि
यही कथा भन्यो
र बाटो लाग्यो ।
जून भने अझै पछ्याउँदै छ उसैलाई ।