Last modified on 1 अक्टूबर 2016, at 21:59

ॼामिड़ो / इंदिरा शबनम

मां जॾहिं बि तुंहिंजीअ
बुलन्दीअ खे ॾिसन्दो आहियां
बेवस, बदहवास, बकबकियो
थी पवन्दो आहियां
काश!
तुंहिंजीअ तेजस्वी
बुलन्द मुनारे वारीअ चोटीअ खे
हिकवॾी चादर बणिजी
ढके सघां!!
मुंहिंजो दर्दु ॿीणो
ज़ख़म कुड़न्दा आहिनि
जॾहिं ॾिसन्दो आहियां
राहगीरनि जा क़दम,
तुंहिंजीअ बुलन्दीअ तेज खां मुतासर थी
अज़खु़द रुकन्दा आहिनि
उन्हनि जा कन्ध झुकन्दा आहिनि
ऐं मां...मां,
हक्को ॿक्को, वहमनि वहीणो
तुंहिंजी बुलन्द शख़्सियत ऐं बुलन्दीअ ते
पंहिंजे ॼामिड़े मन ऐं शरीर सां
लतुनि, मुकुनि, गारियुनि जा

वसकारा कन्दो आहियां।
ॾिसन्दड़नि खे, तो तरफ़
निहारण लाइ,
मनइ कन्दो आहियां
तुंहिंजी रोशनी छिनण जी
नाकाम कोशिश
कन्दो आहियां
उफ़! तुंहिंजो नूरानी नूरु
पखिड़जन्दो पियो वञे
तुंहिंजे प्यार जो पैग़ामु
पहुचन्दो पियो वञे
तुंहिंजो क़दुरु वधन्दो पियो वञे
तुंहिंजा पूॼारी ऐं साथी
वधन्दा पिया वञनि
ऐं मां
गसन्दो गसन्दो
वधीक ॼामिड़ो
थीन्दो पियो वञां!