नझार पर्दा एकछिन;
पर्ख, कथा अझै बाँकी छ।
पर्ख,
नझार पर्दा एकछिन।
अहिले त भर्खर फुटेको छ काँचो माटो,
अहिले त मात्र शरीर ढलेको छ।
केवल पात्र पराजीत भएको छ अहिले त।
अब बल्ल सल्किन थाल्नेछन् मनका दु:खहरू,
अब बल्ल धड्किन थाल्नेछन् मनका चोटहरू।
अझै त ज्यूँदैछ संवेदन।
जोगाऊ यो ज्वाला,
जो थकित भएर झरेको छ भर्खरै पात्रको हातबाट।
यो आगो जोगाऊ,
अब यहीँबाट शुरू हुनेछ नयाँ यात्रा
फेरि आँधी बनेर।
उठ्नेछ फेरि कुनै पात्र यहीँबाट
यही उज्यालो बोकेर।
पक्कै भेटिनेछ गन्तव्य कहीँ न कहीँ।
पर्ख,
नझार पर्दा एकछिन।
...................................................................
इस कविता का मूल हिन्दी पढ्ने के लिए यहाँ क्लिक करेँ ।