भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
Changes
Kavita Kosh से
लिई श्यामलाई गयो त्यो गगन्मा ।।११।।
नदेखी घनश्यामलाई यशोदा
समेतै सबै नन्द गोकुल् अँध्यारो ।
भयाका देखी दास आफ्ना सबैमा
दया बक्सँदा ताहिं मुक्ती दिंदामा ।।१२।।
बरु गोकुलैका सटक्मा भवन्मा
दही चोरिमा ओखलैमाऽर्जुनैमा<ref>खरीमा</ref> ।
पयःपानमा<ref>दूध प्यूँदा</ref> माझ न्दै भवन्मा
शकट् भङ्गमा पूतना भारनामा ।।१३।।
अलैमा स्थलैमा स्वयच्छा<ref>बाछा</ref> हरण्मा
सुगोवर्धनैलाइ करैमा लिदामा ।
मधुर् मूरली श्री करैमा लिंदामा ।
फणामा बसी कालिनाग्का दमन्मा ।।१४।।
स्ववृन्दावनै माथि कुञ्जै<ref>लहराको घर</ref> गृहैमा
यमूना जलैमा तहीँ तीरमाहाँ ।
सखामा वनैमा उ वंशी बजेमा
तहीँ तीरमाहाँ शिशौका कदम्मा ।।१५।।
बसी चौरमाहाँ द्विजस्त्री<ref>ब्रह्मणकी पत्नी</ref> सखीमा
फिरी रासलीला हुँदामा ब्रजैमा
यही रासलीला गर्यो कामञीले<ref>कामै</ref>
अनन्तै सखामा वस्यामा हरिले ।।१६।।
विचित्रै अनेकै चरित्रै पवित्रै
इनै मंगलै गाइ गाई चह्राया
रसीला सुनी सूनि संसार तर्छन्
ममी भै फिरी फेरी लीन्याऽवतारै ।।१७।।
सवारी हजूर्माथि पारी मलाई
दया काखमा पारितारी सह्यारी ।
उपारी यमूना देखी नन्दवाला
कहाँ छन् यशोदाजिका काख पारी ।।१८।।
तिमी आउ वारी अती धीर धारी
रहू कोहि दिन्मै पनि कोहू<ref>कोही</ref> पारी
अन्क् दिव्यलीला गरी वास तारी
प्रकट् भै रहुँला फेरी कंस मारी ।।१९।।
भनी एति वाणी सुनाई दयाले
तिनै आफु मालिक् पनी बालकैले ।
अलौकिक गोपाल बालक् पनी जो
हुन्याछन् त्रिलोकोमहाँ खुब् धनी जो ।।२०।।
प्रभू सामु नानी झञी बस्नु काख्मा
मनै खुशी भैगो अनी फेर् नयन्मा
फेरि देख्न लाथ्या सबै गोपहेरु
दुवै बाहु पाऊ उभो पारि खेल्दा ।।२१।।
'पुराना कवि र कविता' बाट साभार
</poem>
{{KKMeaning}}
