भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
हिउँदमा शिरीषको रूख / मनप्रसाद सुब्बा
Kavita Kosh से
Sirjanbindu (चर्चा | योगदान) द्वारा परिवर्तित 09:53, 23 अगस्त 2016 का अवतरण ('{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=मनप्रसाद सुब्बा |अनुवादक= |संग्रह...' के साथ नया पृष्ठ बनाया)
उः पर त्यो शिरीषको रूख
किन नाङ्गै उभिएको हँ यस्तो जाडोमा ?
चुनौती उभिएको हो त्यो
चु
नौ
ती
मनपरी दादागिरी देखाइहिँड्ने
हैकमवादी हिउँदविरुद्ध !
+
होइन ।
मुन्तिर मसिना झारपात र बिरुवालाई
न्यानो घाम नछेलियोस् भनेर
आफू यसरी नाङ्गो भइदिएको ।
+
होइन, होइन ।
फिनिक्सले जस्तो आफूलाई फेरि नवीकरण गर्न ..
+
होइन ।
वोधिको खोजीमा
भोकभोकै तपस्या गर्ने सिद्धार्थ जस्तै ..
एड इन्फिनिटम ...
तर्क र अनुमानहरू थप्दै जानुहोस्, पाठकहरू !
तर
‘कसैले पनि देख्दैन रहेछ मलाई.., आफू देख्छन् ..’१
१. इन्द्रबहादुर राईको ‘कठपुतलीको मन’-मा चामेले बोलेको एक वाक्य।
