875 bytes added,
04:49, 27 मार्च 2018 {{KKGlobal}}
{{KKRachna
|रचनाकार= विमल गुरुङ
|अनुवादक=
|संग्रह=
}}
{{KKCatKavita}}
{{KKCatNepaliRachna}}
<poem>
सलाईको कांटी बलिरहेको छ
मध्यरातको डाँडामा
आँखाहरु
चन्द्रमामा अल्झन रमाउँछन्
आँखाहरु धरहरामा चढेर
रमिता हेरिरहेछन्
पहिरो गयो
सलाईको काँटी निभ्यो !
डाँडाबाट
सलाईको
काँटी निभ्यो !
तर
खुशी नमनाओ !
आँखाहरु खुशी नमनाओ !
देखेनौ?
पहाडमा फेरि
अर्को
सलाईको काँटी सल्केको ।
</poem>