यात्री / लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा
कुन मन्दिरमा जान्छौ यात्री,
कुन मन्दिरमा जाने हो?
कुन सामग्री पुजा गर्ने
साथ कसोरी लाने हो?
मानिसहरूका काँध चढी
कुन देवपुरीमा जाने हो?
हाडहरूका सुन्दर खम्बा
मांस पिण्डका दिवार।
मस्तिस्कको यो सुनको छाना
इन्द्रियहरुका द्वार!
नसा-नदिका तरल तरङ्ग,
मन्दिर आफू अपार।
कुन मन्दिरमा जान्छौ यात्री,
कुन मन्दिरको द्वार?
मनको सुन्दर सिंहासनमा
जगदिश्वरको राज।
चेतनको यो ज्योति हिरण्य,
उसको शिरको ताज।
शरिरको यो सुन्दर मन्दिर,
विश्वक्षेत्रको माझ।
भित्र छ ईश्वर बाहिर आँखा
खोजि हिंडछौ कुन पुर?
ईश्वर बस्तछ गहिराइमा,
सतह बहन्छौ कति दूर?
खोजी गर्छौ? हृदय उगाऊ,
बत्ति बाली तेज प्रचुर
साथी यात्री बीच सडकमा,
ईश्वर हिंडछ साथ
चुम्दछ ईश्वर काम सुनौला
गरीरहेको हात
छुन्छ तिलस्मी करले उसले,
सेवकहरूको माथ।
सडक किनारा गाउँछ ईश्वर
चराहरूको तानामा
बोल्दछ ईश्वर मानिसहरूको
पीडा, दु:खको गानामा
दर्शन किन्तु कहीं दिंदैन,
चर्म-चक्षुले कानामा।
कुन मन्दिरमा जान्छौ यात्री,
कुन नवदेश बिरानामा?
फर्क फर्क हे! जाऊ समाऊ,
मानिसहरूको पाउ।
मलम लगाऊ आर्तहरूको,
छहराइरहेको घाउ
मानिस भई ईश्वरको यो
दिव्य मुहार हँसाऊ।
