रस्तो / अर्जुन हासिद

बुढिड़ीअ दरवाज़ो खोलियो
हल्किड़ो आवाजु़ थियो हो दर ते
सामुहूं वार घिटीअ
निहारियो पिए
हिकु रस्तो आहे परे परे
साईकिल ते कोई वियो पिए
लंघन्दो आहे हितां
शायद खिनु तरिसियो हून्दो।
हाणे ई बाख फुटी आहे
ख़ुशबू आहे वणटिण ते
आगुर बि आलसु पियो भञ
इन्हीअ टारीअ ते झिरिकी रोजु़
सोनहरी किरिणनि वटि हली ईन्दी आहे
चुहिंब सां चवन्दी आहे पननि खे कुझु
हवाऊं बि सुञाणनिसि
खिज खिज कनि
पाणु फड़फड़ाइनि
रस्तो ओरिते हलन्दो थो अचे
सिजु बि ॼाणु विसामियो
वणनि जा पाछा मेरा थिया आहिनि
छांव संझा वांगुरु भासे थी
ॾीओ ॿारे दर वटि रखंदियसि।

(कूंज मख़ज़न- 2002)