Last modified on 2 जनवरी 2017, at 14:43

अनङ्गरङ्ग / जगन्नाथ जोशी (सेढाई)

Sirjanbindu (चर्चा | योगदान) द्वारा परिवर्तित 14:43, 2 जनवरी 2017 का अवतरण ('{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार= जगन्नाथ जोशी (सेढाई) |अनुवादक= |सं...' के साथ नया पृष्ठ बनाया)

(अंतर) ← पुराना अवतरण | वर्तमान अवतरण (अंतर) | नया अवतरण → (अंतर)


आयो वसन्त ऋतु चैत्र जसै त लाग्यो
इत्यादि बाग बनलाइ विकास पार्यो ।
आयेर कोइलि-चरा पनि बोल्न लाग्यो
नारीषिषे रति बढाइ यही शुनायो ।।१।।

हे सुन्दरी ! नगर रीस जहाँ त आई
छाडेर रीस गर सेख जवान पाई ।
फिर्दैन फेरि यहि जन्ममहाँ जवान
ये बातलाइ मनमा तिमि सत्य मान ।।२।।

आयो वसन्त ऋतु हेर विलास गर्न
कम्मर् कसी गर विलास विरोध हर्न ।
फुलीरहेछ फुल जङ्गलमा अनेक
गम्कीरहेछ दिन रात सुगन्धले त ।।३।।

जुन् फूलका रसमहाँ भ्रमरा भुलेका
चूसेर फूलहरुलाइ झुलीरहेका ।
बोल्यो यसोरि बनमा जब कोइलीले
चेष्टा धरी मदनको बहुतै खुशीले ।।४।।

जुन् बातले युवतिलाइ विमोह पार्ये
तत्कालमै मदनले पनि वाण छाडयो ।
सो वाणले सहिनशक्नु भई लडेका
व्यामोह भै युवति-टोलि जहाँ रहेका ।।५।।

भ्यामोहदेखि विउँजी ललनाहरुले
माने वसन्त ऋतुलाइ बडो खुशीले ।
अत्यन्त उत्सव गरेर वसन्तजीको
फिर्दा भये गरि बयान उ केइलीको ।।६।।



(*सूक्तिसिन्धु (फेरि), जगदम्बा प्रकाशन, २०२४)