पोखिएर घामको झुल्का भरि संघारमा / हरिभक्त कटुवाल

• हिन्दी/उर्दू
• अंगिका
• अवधी
• गुजराती
• नेपाली
• भोजपुरी
• मैथिली
• राजस्थानी
• हरियाणवी
• अन्य भाषाएँ

हरिभक्त कटुवाल »

Script

• Devanagari
• Roman
• Gujarati
• Gurmukhi
• Bangla
• Diacritic Roman
• IPA

पोखिएर घामको झुल्का भरि संघारमा
तिम्रो जिन्दगीको ढोका खोलूँ-खोलूँ लाग्छ है।
सयपत्री फूलसितै फक्रिएर आँगनमा
बतासको भाका टिपी बोलूँ-बोलूँ लाग्छ है ॥
कति-कति आँखाहरु बाटो छेक्न आँउछन्,
परेलीमा बास माग्न कति आँखा धाँउछन्।
यति धेरै मानिसका यति धेरै आँखाहरू,
मलाई भने तिम्रै आँखा रोजूँ-रोजूँ लाग्छ है।
उँडू-उँडू लाग्छ किन, प्वाँख कहिले पलायो,
मनको सङ्लो तलाउको पानी कसले चलायो।
आफैंलाई थाहा छैन कसलाई थाहा होला
यसैले त तिमीलाई सोधूँ-सोधूँ लाग्छ है।