"सौन्दर्य लहरी / पृष्ठ - ८ / आदि शंकराचार्य" के अवतरणों में अंतर
पंक्ति 16: | पंक्ति 16: | ||
यदालोक्या शङ्काऽऽकुलित हृदयो हासजनकः | यदालोक्या शङ्काऽऽकुलित हृदयो हासजनकः | ||
स्वकुम्भौ हेरम्बः परिमृशति हस्तेन झटिति ॥७२॥ | स्वकुम्भौ हेरम्बः परिमृशति हस्तेन झटिति ॥७२॥ | ||
+ | |||
+ | अमूते वक्षोजावमृत रस-माणिक्य कुतुपौ | ||
+ | न संदेहस्पन्दो नगपतिपताके मनसि नः । | ||
+ | पिबन्तौ तौ यस्मादविदित वधू संगम रसौ | ||
+ | कुमारा वद्यापि द्विरद वदन क्रौञ्चदलनौ ॥७३॥ | ||
+ | |||
+ | वहत्यम्बस्तम्बे रम दनुज कुम्भ प्रकृतिभिः | ||
+ | समारब्धां मुक्ता मणिभिरमलां हारलतिकाम् । | ||
+ | कुचाभोगोबिम्बाधर रुचिभिरन्तः शबलितां | ||
+ | प्रतापव्या मिश्रां पुरदमयितुः कीर्तिमिव ते ॥७४॥ | ||
+ | |||
+ | तवस्तन्यंमन्ये धरणिधर कन्ये हृदयतः | ||
+ | पयः पारावारः परिवहति सारस्वत इव । | ||
+ | दयावत्यादत्तं द्रविड़ शिशुरास्वाद्य तव य- | ||
+ | त्कवीनां प्रौढानामजनि कमनीयः कवयिता ॥७५॥ | ||
+ | |||
+ | हरक्रोधज्वालाऽऽवलिभिरवलीढेन वपुषा | ||
+ | गभीरे ते नाभीसरसि कृतसङ्गो मनसिजः । | ||
+ | समुत्तस्थौ तस्मादचल तनये धूम लतिका | ||
+ | जनस्तां जानीते तव जननि रोमावलिरिति ॥७६॥ | ||
+ | |||
+ | यदेतत्कालिन्दी तनुतर तरङ्गाकृति शिवे | ||
+ | कृशेमध्ये किंचिज्जननि तव तद्भाति सुधियाम् । | ||
+ | विमर्दादन्योऽन्यं कुचकलशयोरन्तरगतं | ||
+ | तनूभूतं व्योम प्रविशदिवनाभिं कुहरिणीम् ॥७७॥ | ||
+ | |||
+ | स्थिरोगङ्गाऽऽवर्तः स्तनमुकुल रोमावलिलता | ||
+ | कलावालं कुण्डं कुसुमशर तेजो हुतभुजः । | ||
+ | रतेर्लीलाऽगारं किमपि तव नाभिर्गिरिसुते | ||
+ | बिलद्वारं सिद्धेर्गिरिशनयनानां विजयते ॥७८॥ | ||
+ | |||
+ | निसर्ग क्षीणस्य स्तनतटभरेण क्लमजुषो | ||
+ | नमन्मूर्तेर्नाभौ वलिषु च शनकैस्त्रुट्यत इव । | ||
+ | चिरं ते मध्यस्य त्रुटित तटिनी तीर तरुणा | ||
+ | समावस्थस्थेम्नो भवतु कुशलं शैलतनये ॥७९॥ | ||
+ | |||
+ | कुचौसद्यःस्विद्यत्तट घटित कूर्पासभिदुरौ | ||
+ | कषन्तौ दोर्मूले कनककलशाभौकलयता । | ||
+ | तव त्रातुं भङ्गादलमिति वलग्नं तनुभुवा | ||
+ | त्रिधानद्धं देवि त्रिवलि लवलीवल्लिभिरिव ॥८०॥ | ||
+ | <poem> |
07:00, 7 जुलाई 2022 के समय का अवतरण
नखानामुद्योतैर्नवनलिनरागं विहसतां
कराणां ते कान्तिं कथय कथयामः कथमुमे ।
कयाचिद्वा साम्यं भजतु कलया हन्त कमलं
यदि क्रीडल्लक्ष्मी चरणतललाक्षाऽऽरुण दलम् ॥७१॥
समं देविस्कन्द द्विप वदन पीतं स्तनयुगं
तवेदं नः खेदं हरतु सततं प्रस्नुतमुखं ।
यदालोक्या शङ्काऽऽकुलित हृदयो हासजनकः
स्वकुम्भौ हेरम्बः परिमृशति हस्तेन झटिति ॥७२॥
अमूते वक्षोजावमृत रस-माणिक्य कुतुपौ
न संदेहस्पन्दो नगपतिपताके मनसि नः ।
पिबन्तौ तौ यस्मादविदित वधू संगम रसौ
कुमारा वद्यापि द्विरद वदन क्रौञ्चदलनौ ॥७३॥
वहत्यम्बस्तम्बे रम दनुज कुम्भ प्रकृतिभिः
समारब्धां मुक्ता मणिभिरमलां हारलतिकाम् ।
कुचाभोगोबिम्बाधर रुचिभिरन्तः शबलितां
प्रतापव्या मिश्रां पुरदमयितुः कीर्तिमिव ते ॥७४॥
तवस्तन्यंमन्ये धरणिधर कन्ये हृदयतः
पयः पारावारः परिवहति सारस्वत इव ।
दयावत्यादत्तं द्रविड़ शिशुरास्वाद्य तव य-
त्कवीनां प्रौढानामजनि कमनीयः कवयिता ॥७५॥
हरक्रोधज्वालाऽऽवलिभिरवलीढेन वपुषा
गभीरे ते नाभीसरसि कृतसङ्गो मनसिजः ।
समुत्तस्थौ तस्मादचल तनये धूम लतिका
जनस्तां जानीते तव जननि रोमावलिरिति ॥७६॥
यदेतत्कालिन्दी तनुतर तरङ्गाकृति शिवे
कृशेमध्ये किंचिज्जननि तव तद्भाति सुधियाम् ।
विमर्दादन्योऽन्यं कुचकलशयोरन्तरगतं
तनूभूतं व्योम प्रविशदिवनाभिं कुहरिणीम् ॥७७॥
स्थिरोगङ्गाऽऽवर्तः स्तनमुकुल रोमावलिलता
कलावालं कुण्डं कुसुमशर तेजो हुतभुजः ।
रतेर्लीलाऽगारं किमपि तव नाभिर्गिरिसुते
बिलद्वारं सिद्धेर्गिरिशनयनानां विजयते ॥७८॥
निसर्ग क्षीणस्य स्तनतटभरेण क्लमजुषो
नमन्मूर्तेर्नाभौ वलिषु च शनकैस्त्रुट्यत इव ।
चिरं ते मध्यस्य त्रुटित तटिनी तीर तरुणा
समावस्थस्थेम्नो भवतु कुशलं शैलतनये ॥७९॥
कुचौसद्यःस्विद्यत्तट घटित कूर्पासभिदुरौ
कषन्तौ दोर्मूले कनककलशाभौकलयता ।
तव त्रातुं भङ्गादलमिति वलग्नं तनुभुवा
त्रिधानद्धं देवि त्रिवलि लवलीवल्लिभिरिव ॥८०॥