भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
Changes
Kavita Kosh से
{{KKCatNepaliRachna}}
<poem>
(मागेको बिदा)
ल, जान देऊ अब मलाई
सालनाल काटेर बाँच्न दिएझैँ
आफ्नो नासोबाट ।
रोएर नबोलाए
म फर्कने छैन
कालले छुट्टयाउँदो रहेछ
अन्तत: सबैको बाटो यहाँ ।
कहिलेकाहीँ सम्झेमा
आँखा चिम्लेर
तर तिमी गल्दै गएको पनि
हेर्न सक्दिनँ ।
प्रार्थना छ यति नै
तिमी गए सुबिस्तासाथ
नत्र गाह्रो पर्नेछ ।
दुवैलाई यहाँ छुट्टिन ।
कसरी भनूँ ?
तिमीबिना यो जीवन
त्यो चिताको आगोमा तिम्रो शरीरसित
मेरो मन सल्कनेछ ।
रोएर तिमीलाई गाहो पार्ने छैन
रोक्न सक्दिनँ तिमीलाई
यो अन्तिम यात्रामा
तिमीसित जान पनि पाउँदिनँ ।
बस यही रहेछ विवशता
यो जीवनको
