भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

"मेरो अस्तित्वको घर / कुन्दन शर्मा" के अवतरणों में अंतर

Kavita Kosh से
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज
('{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार= कुन्दन शर्मा |अनुवादक= |संग्रह= एउ...' के साथ नया पृष्ठ बनाया)
 
 
पंक्ति 8: पंक्ति 8:
 
{{KKCatNepaliRachna}}
 
{{KKCatNepaliRachna}}
 
<poem>
 
<poem>
 
 
आमाको काख  
 
आमाको काख  
 
बाबुको काँध  
 
बाबुको काँध  
पंक्ति 15: पंक्ति 14:
 
आज सबै टाढा भए  
 
आज सबै टाढा भए  
 
खै ती कहाँ गए ?
 
खै ती कहाँ गए ?
 +
 
मनको कुनाकाप्चामा  
 
मनको कुनाकाप्चामा  
 
छरिएका छन् खालि सम्झना  
 
छरिएका छन् खालि सम्झना  
 
एउटा जन्म र जीवनको  
 
एउटा जन्म र जीवनको  
 
केही सम्बन्ध र सम्पर्कको ।  
 
केही सम्बन्ध र सम्पर्कको ।  
 +
 
किन दुख्छ यो चित्त अझै ?  
 
किन दुख्छ यो चित्त अझै ?  
 
सम्झँदा त्यो परिवार  
 
सम्झँदा त्यो परिवार  
पंक्ति 25: पंक्ति 26:
 
मेरो परिवार  
 
मेरो परिवार  
 
जहाँ म हुर्के ।  
 
जहाँ म हुर्के ।  
 +
 
म पाहुना भई आएछु  
 
म पाहुना भई आएछु  
 
आफ्नामा  
 
आफ्नामा  
 
मेरा आफन्तले नै त्यागे मलाई  
 
मेरा आफन्तले नै त्यागे मलाई  
 
बाँच्न बिरानोमा ।  
 
बाँच्न बिरानोमा ।  
 +
 
तापनि किन पर्खन्छ यो मन ?  
 
तापनि किन पर्खन्छ यो मन ?  
जीवनपर्यन्त  
+
जीवनपर्यन्त  
 
कुनै आग्रह,  केही सम्बोधन  
 
कुनै आग्रह,  केही सम्बोधन  
 
"नानी। तिमी घर आऊ  
 
"नानी। तिमी घर आऊ  
 
तिम्रो ठाउँ अझै रित्तै छ ।“  
 
तिम्रो ठाउँ अझै रित्तै छ ।“  
 +
 
तर कोही आउँदैन  
 
तर कोही आउँदैन  
 
कसैले बोलाउँदैन ।  
 
कसैले बोलाउँदैन ।  
पंक्ति 39: पंक्ति 43:
 
बिस्तारैबिस्तारै बढार्दै जान्छौं हामी  
 
बिस्तारैबिस्तारै बढार्दै जान्छौं हामी  
 
जीवनवाहिर ।  
 
जीवनवाहिर ।  
 +
 
भैगो कूटो नै भए पनि  
 
भैगो कूटो नै भए पनि  
 
केही भ्रम त राख  
 
केही भ्रम त राख  
पंक्ति 47: पंक्ति 52:
 
कसरी फुकालू यो मायाको गाँठो ?
 
कसरी फुकालू यो मायाको गाँठो ?
 
बाँधिएको छ त्यो कतै अझै त्यहीं ।  
 
बाँधिएको छ त्यो कतै अझै त्यहीं ।  
 +
 
अनि एक दिन कसैले  
 
अनि एक दिन कसैले  
 
त्यो मेरो भई आएकाले  
 
त्यो मेरो भई आएकाले  
पंक्ति 52: पंक्ति 58:
 
उसको घरदैलो, जीवनमा  
 
उसको घरदैलो, जीवनमा  
 
आफ्नो बनाई ।  
 
आफ्नो बनाई ।  
 +
 
भावनाका सबै रङ पोते मैले  
 
भावनाका सबै रङ पोते मैले  
 
त्यहाँको झ्याल, ढोका, भित्तामा  
 
त्यहाँको झ्याल, ढोका, भित्तामा  
पंक्ति 58: पंक्ति 65:
 
र आफ्ना सपना कुन्डयाएँ  
 
र आफ्ना सपना कुन्डयाएँ  
 
त्यो धुरीमा ।  
 
त्यो धुरीमा ।  
 +
 
सिन्कासिन्का बटुलेर  
 
सिन्कासिन्का बटुलेर  
 
बनाएँ एउटा गुंड मैले  
 
बनाएँ एउटा गुंड मैले  
 
सबै हुरीबतासबाट लुकाएँ  
 
सबै हुरीबतासबाट लुकाएँ  
 
बचाएँ, मेरो सर्वस्व मेरो घर मैले ।  
 
बचाएँ, मेरो सर्वस्व मेरो घर मैले ।  
 +
 
तर अकस्मात् एक दिन  
 
तर अकस्मात् एक दिन  
 
उसले पनि भनिहाल्यो कुनै अहंमा  
 
उसले पनि भनिहाल्यो कुनै अहंमा  

21:37, 7 सितम्बर 2024 के समय का अवतरण

आमाको काख
बाबुको काँध
मैले खेलेको चोक
र हिंडेको गल्ली
आज सबै टाढा भए
खै ती कहाँ गए ?

मनको कुनाकाप्चामा
छरिएका छन् खालि सम्झना
एउटा जन्म र जीवनको
केही सम्बन्ध र सम्पर्कको ।

किन दुख्छ यो चित्त अझै ?
सम्झँदा त्यो परिवार
जहाँ म जन्में,
किन मेरो ठहरिएन त्यो घरदैलो ?
मेरो परिवार
जहाँ म हुर्के ।

म पाहुना भई आएछु
आफ्नामा
मेरा आफन्तले नै त्यागे मलाई
बाँच्न बिरानोमा ।

तापनि किन पर्खन्छ यो मन ?
जीवनपर्यन्त
कुनै आग्रह, केही सम्बोधन
"नानी। तिमी घर आऊ
तिम्रो ठाउँ अझै रित्तै छ ।“

तर कोही आउँदैन
कसैले बोलाउँदैन ।
सम्बन्ध कसिङ्गरकै हुँदो रहेछ
बिस्तारैबिस्तारै बढार्दै जान्छौं हामी
जीवनवाहिर ।

भैगो कूटो नै भए पनि
केही भ्रम त राख
मेरो मन त राख
हिजोसम्म म तिमै थिए.
केही छुटेका छन् त्यहाँ तिमीकहाँ
मेरा पनि
कसरी फुकालू यो मायाको गाँठो ?
बाँधिएको छ त्यो कतै अझै त्यहीं ।

अनि एक दिन कसैले
त्यो मेरो भई आएकाले
निम्त्यायो मलाई
उसको घरदैलो, जीवनमा
आफ्नो बनाई ।

भावनाका सबै रङ पोते मैले
त्यहाँको झ्याल, ढोका, भित्तामा
न्यानो माया ओछचाएँ
नाङ्गो भुइँमा
र आफ्ना सपना कुन्डयाएँ
त्यो धुरीमा ।

सिन्कासिन्का बटुलेर
बनाएँ एउटा गुंड मैले
सबै हुरीबतासबाट लुकाएँ
बचाएँ, मेरो सर्वस्व मेरो घर मैले ।

तर अकस्मात् एक दिन
उसले पनि भनिहाल्यो कुनै अहंमा
त्यो घर मेरो हैन
उसको रे !
अस्तित्वको यस्ता अपमान
अब म खप्न सक्दिनँ
सम्पूर्ण जीवन बाँचेछु
अरुको घरलाई आफ्नो मानी
अब एक बित्ता भए पनि
आफ्नै ठाउँ खोज्नेछु
म मेरो निम्ति
मेरो घर बनाउनेछु
जहाँबाट कसैले
मलाई फेरि गलहत्याउँदैन ।