भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

"तारा बलेको रात / मोमिला" के अवतरणों में अंतर

Kavita Kosh से
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज
('{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार= मोमिला |अनुवादक= |संग्रह= }} {{KKCatKavita}} {{K...' के साथ नया पृष्ठ बनाया)
 
 
पंक्ति 8: पंक्ति 8:
 
{{KKCatNepaliRachna}}
 
{{KKCatNepaliRachna}}
 
<poem>
 
<poem>
तिमीसँग-
+
मेरो कविताको रोमान्टिक मुर्र्च्छना
मेरो कन्ट्र्याक्ट अफेयर प्रारम्भ भएको दिन
+
यो रात
मैले तिमीलाई-
+
शब्दको किनारबाट भागेर, म-
ढोकाको कलशमा आँखा जडेर स्वागत गरें
+
तिम्रा वक्ररेखाहरूको भुमरीमा फसेको छु
आज हाम्रो सहयात्राको अन्तिम दिन
+
यतिखेर मलाई
मैले तिमीलाई-
+
भुमरीको ठोक्कर र गहिराइ दुवै प्यारो लागेको छ
उही ढोकाको सँघारमा मुटु बिच्छ्याएर बिदाइ गरें
+
शब्दसंग शब्दको टक्करमा
 +
केवल शब्दकै आविष्कार
 +
प्रकृतिको शालीन विद्रोह
 +
यो रात
 +
मलाई चित्रबस्तीमै मौन रहन देऊ
 +
समयको भव्य सुस्केरा
 +
यो रात
 +
कतै पुगिन्छ कि भनेर
 +
म तिम्रो चित्रमा
 +
मेरो चेतनाको विनिर्मित कालो पहाड उक्लिरहेछु
 +
चित्रको षडङ्गमा
 +
तिमी कहांनेर छौ ⁄
 +
पीडाहरूको आतसबाजी
 +
यो रात
 +
म, तिम्रो पीडाको गन्धले
 +
औधी पुलकित छु
 +
दुइ ताराबीचको दूरीमा
 +
कति पीडाहरू अटाउन सक्छन्
 +
जीवनभन्दा पनि दिव्य मृत्यु
 +
यो रात
 +
यही दूरी मीठो लागेको छ
 +
तारा बलेको यो मलामी रात ⁄
 +
तिम्रो प्रेमको आकाश फैलिन
 +
मलाई त्रि्रै समयको वेश्या हुने रहर छ
 +
तिमीजस्तै, म
 +
मेरो समयको आउटसाइडर’ हुं
 +
 +
तर सभ्यताको प्रेममय विश्राम
 +
यो साइबर रात
 +
सम्झेरै आत्महत्याको कुरा गर्नेछैन
 +
रात त आखिर
 +
उज्यालोमा छाया परेको न हो
 +
०००
  
लागिरह्यो….
+
<small>(नोट : यो कविता प्रसिद्ध चित्रकार Vincent van Gogh को “The Starry Night” शीर्षकको चित्रमा आधारित छ ।)<small>
कसरी तिमीले
+
मेरो मुटु कुल्चेर हिॅंड्न सक्यौ होला !
+
  
कुनै बेला-
 
आँखाको बाटो भएर हृदयमा पस्न खोज्दा
 
यो हृदयले तिमीलाई बारबार हात छेकिरह्यो
 
आज त्यही ढोकाबाट निस्केर मेरा आँखाबाट तिमी ओझेल पर्दा
 
तिमीलाई हातले मात्र बिदाइ गर्न सक्यो
 
 
लागिरह्यो-
 
अन द स्पट बाँचिने जिन्दगी
 
केवल प्रयोग मात्र हो त !
 
यतिखेर-
 
कोठाका दराजमा तिम्रा यादहरू
 
कतै लुगाझैं पट्टिएर बसेका छन्
 
कतै पुस्तक र्‍याकमा तिम्रा यादहरू
 
पुस्तकझैं किनारमात्र देखिएर सजिएका छन्
 
 
लागिरह्यो-
 
जिन्दगीको दराजमा यादहरू
 
कहिलेसम्म खात लागेर बस्न सक्लान् !
 
 
जब यो मन नै केन्द्रबिन्दु भएर
 
मेरो संसारमा भूकम्प जान्छ;
 
तब कोठाका दराज र ऱ्याकहरूबाट यादहरू
 
एक एक गर्दै भुइॅंभरि असरल्ल पोखिॅंदै जान्छ
 
लाग्यो-
 
म त आफ्नै यादहरू पनि
 
कतै सपक्क थन्क्याउन नसक्ने भएछु
 
र आज भुइॅंभरि असरल्ल यादहरू
 
खुला आकाशमा स्वतन्त्र उड्न सकून् भनी
 
उल्ट्याएर भुइॅंलाई नै आकाश बनाइदिएकी छु…
 
 
हेलो जिन्दगी !
 
यतिखेर यादहरू पनि यति सुन्दर बनेका छन् कि
 
अब मसित रित्तो आकाश मात्र होइन
 
यादहरूसॅंगै ताराहरूको बरियात पनि हुने छन् !!
 
 
हेप्पी जिन्दगी टु मी !
 
हेप्पी एक्जिस्टेन्स टु मी !!
 
 
०००
 
 
</poem>
 
</poem>

13:46, 9 सितम्बर 2024 के समय का अवतरण

मेरो कविताको रोमान्टिक मुर्र्च्छना
यो रात
शब्दको किनारबाट भागेर, म-
तिम्रा वक्ररेखाहरूको भुमरीमा फसेको छु
यतिखेर मलाई
भुमरीको ठोक्कर र गहिराइ दुवै प्यारो लागेको छ
शब्दसंग शब्दको टक्करमा
केवल शब्दकै आविष्कार
प्रकृतिको शालीन विद्रोह
यो रात
मलाई चित्रबस्तीमै मौन रहन देऊ
समयको भव्य सुस्केरा
यो रात
कतै पुगिन्छ कि भनेर
म तिम्रो चित्रमा
मेरो चेतनाको विनिर्मित कालो पहाड उक्लिरहेछु
चित्रको षडङ्गमा
तिमी कहांनेर छौ ⁄
पीडाहरूको आतसबाजी
यो रात
म, तिम्रो पीडाको गन्धले
औधी पुलकित छु
दुइ ताराबीचको दूरीमा
कति पीडाहरू अटाउन सक्छन्
जीवनभन्दा पनि दिव्य मृत्यु
यो रात
यही दूरी मीठो लागेको छ
तारा बलेको यो मलामी रात ⁄
तिम्रो प्रेमको आकाश फैलिन
मलाई त्रि्रै समयको वेश्या हुने रहर छ
तिमीजस्तै, म
मेरो समयको आउटसाइडर’ हुं

तर सभ्यताको प्रेममय विश्राम
यो साइबर रात
सम्झेरै आत्महत्याको कुरा गर्नेछैन
रात त आखिर
उज्यालोमा छाया परेको न हो
०००

(नोट : यो कविता प्रसिद्ध चित्रकार Vincent van Gogh को “The Starry Night” शीर्षकको चित्रमा आधारित छ ।)