"म निस्केको हुँ यात्रामा / मौन आवाज" के अवतरणों में अंतर

म निस्केको हुँ यात्रामा !

जतिबेला
विचारको जङ्गलमा आगो लागेको थियो
र खरानी भएको थियो दर्शन र सिद्धान्तहरू !

जतिबेला
अक्षरहरूको आकाशमा नउदाउँदै काव्य
शब्द भस्म भएको थियो !

जतिबेला
प्रतिरोधको स्वर बोकेर क्याबिनेट छिरेको कविता
नाराहरूको भयंकर कोलाजभित्र पसेर नष्ट भएको थियो !

जतिबेला
आन्दोलनले मूलबाटो बिर्सेको थियो
र दिशाहिन भएको थियो यात्रा !

त्यति नै बेला
म निस्केको हुँ आत्म यात्रामा !

न्याय शास्त्रले भ्रष्टहरूलाई काखमा राखेर
सत्ता चुसाएको दिन
म निस्केको हुँ अनन्त यात्रामा !

त्यही क्षण त्यागेको हुँ मैले मूलमार्ग
र आइपुगेको हुँ सहायक मार्गमा !

पतित व्यवस्थाको योनिले निलेपछि
सर्वश्व चेतना
नामर्द विचारको परम्परागत पार्टी परित्याग गर्दै
मैले घोषणा गरेको हुँ आफैँलाई नपुंसक कार्यकर्ता
र हिँडेको हुँ यात्रामा  !

अघोषित दर्शनको चपेटामा परेर
म बुद्ध हुन निस्केको होइन
न बेहोसी नशाको उन्मादमा क्रान्तिकारी हुन निस्केको हुँ
न अलेक्जेन्डर या पृथ्वीनारायण हुन निस्केको हुँ यात्रामा !

म स्तालिनको सालिक बनाउन निस्केको होइन
मलाई थाहा छ
स्खलनको पीडा
थाहा छ
लेनिनको दस्तावेज
र थाहा छ मार्क्सवादको कार्यनीति !

म पलायन हुन यात्रामा निस्केको होइन
तथापि
समयको करेसाबारीमा भेटिएपछि
आफ्नै अपरिचित लास -
म निस्केको हुँ आफ्नै हत्यारा खोज्न !


०००