"स्पर्श / गुलजार / सुमन पोखरेल" के अवतरणों में अंतर

कुरानलाई दुई हातले बोकेर नेत्रहीन एक भक्त
ओठले छुन्थ्यो,
दुबै आँखाले चुम्बन गर्थ्यो।
निधार झुकाएर श्रद्धाले यसरी ढोग्थ्यो
मानौँ, श्लोकहरू पढ्न नसके पनि
तिनको स्पर्शलाई अनूभूत गरिरहेथ्यो।
 
म विष्मित हुँदै गएको थिएँ
म विष्मित भएर अडिएको छु।
 
चुमेर तिम्रा हातलाई
छोएर आफ्ना आँखाले,
आज मैले
पढ्न नसकेका श्लोकहरूलाई
तिनको स्पर्शबाट अनुभूत गरेँ।

...................................................................
इस कविता का मूल हिन्दी पढ्ने के लिए यहाँ क्लिक करेँ ।