"अरुणोदय / लेखनाथ पौड्याल" के अवतरणों में अंतर

(१)
जय जगदीश्वर ! मनको रहमा,
शून्य गगनमय भित्री तहमा,
पलपल शीतल कलना-लहरी
कलकल गर्छन् ठहरी ठहरी ॥
(२)
मधुर ध्वनिको श्रवण-विवरमा
रेखा खिचियो पञ्चम सुरमा ।
जति–जति डुबिकन हेर्दछु भित्र
उत्ति-उति मिल्दछ भाव पवित्र ॥
(३)
प्रमुदित तेही भाव तमाम
गर्छ नखीको कोमल काम,
जसले गर्दा बारम्बार
झम्कन थाल्यो हदय-सितार ॥
(४)
नासा-पुरमा थरि थरि महक
कसको - कसको पाई बहक
लहबरी खेल्दै चहचह गर्छ,
 सुखका शीतल सीकर छर्छ ।
(५)
तप सपनाको पर-पर सर्छ ।
नयन-सरोरुह सरसर गर्छ ।
सुन्दर शीतल' । बिजुली दिनमा
दौडन थाल्यो हृदय - गगनमा ॥
(६)
उस बिजुलीका क्षणिक झलकमा
झल्क्यो अदुभुत दृश्य पलकमा
कृश रजनीको दीन मुहार,
मलिन फिका सब गहना हार ॥
(७)
सिम्रिक सारा पर छरिएको,
चादर फुस्रोपन भरिएको
आँशु बहेकी रजनी बिचरी
छटपटिएकी कसरी, कसरी ?
(८)
रजनी ! रजनी ! बस अलि बेर,
जनिगर, नदगुरं रन्थनिएर,
नजर फिराई । अलिकति हेर
पूर्व गुलाफी खोपीनेर ॥ ..
(९)
बालक दिनकर भरखरका ती .
सुस्त पसारीकन कर माथी
गर्छन् खोजी प्रिय जननीको,
विन्ति छ रजनी नगर ननीको॥
(१०)
हुनत उषाले लेली काख
प्रणय बढाई मानी चाख,
किन्तु तिमी पनि ममता राख,
धाईभन्दा जननी साख ॥
(११)
अलि दिन श्यामल चादरभित्र
उज्ज्वल रागी बाल पवित्र
गुटुमुटु पारी गुम्म तताऊ
अनि झलनामा माथी ल्याऊ ॥
(१२)
बसि बसि म पनी तेतीजेल
हेर्दछु रजनी ! रसिलो खेल ।
अतिशय राम्रो पारें फेला
शारद* अरुणोदयको बेला ।