मेरा सबै रात अब मातहरू भए
जिन्दगी नै नबुझ्ने बातहरू भए
आफैँलाई राख्ने यहाँ कुनै ठाउँ भएन
सबै बास बेहोशीका बारातहरू भए
सधैँ यो सडकमा म केके रोज्दै हिँडछु
आफन्तको माझमा परिचय खोज्दै हिँडछु
भूलेर बजारभरिका हजार बैँसहरू
म त आफैँलाई हराई आँफै खोज्दै हिँडछु
कहिलेकाहीँ बिर्सिएर आकाश खोज्दै हिँडछु
भात्किएको मेरो पुरानो त्यो बास खोज्दै हिँडछु
धेरै भयो अल्झेको यहाँ भीडभित्र
तिनै भीड्मा जिन्दगीको आभास खोज्दै हिँडछु