आत्मघोषणा / विमल गुरुङ
अब म घोर तपस्या गर्छु
म सोच्न थाल्नेछु
कि
मैले धेरै-धेरै महिनाहरु शुन्यमा बिताएँछु
म सोच्न थालेको छु
चल्न सक्दैन यसरी काम
अब म घोर तपस्या गर्छु
अब मेरो तपस्यालाई
कुनै सुन्दरी मेनकाको उत्तेजक हाउभाउले भङ्ग गर्न सक्दैन
अब म कष्ट भोग्छु
म कसम पिउँछु
बदलिने छ निश्चय अब मेरो चरित्र
गुमाएका
ती अमूल्य दिनहरु कल्पँदा
आजकाल म थक्थक छु
म रातो पुस्तकमा हात फैलाएर कसम पिउँछु
दोहोरिन दिने छैन अब ती गल्तीहरु
म सगरमाथालाई बिश्वास दिलाउन चाहन्छु
उठ्ने छैनन्
मेरो जीवनमा
अब ती गल्तीका टाउकाहरु ।
म
अब
आफ्ना रहरहरुको हत्या गर्छु
सोच्न थाकेको छु
लिनैपर्छ मैले बिगतका ती गल्तीहरुबाट शिक्षा
भोलिदेखि मलाई फेरि पुनर्जिवन प्राप्त हुँदैछ
अब म तपस्या गर्छु
तपस्या गर्ने मेरो धेरै दिनदेखिको चाहना थियो
अब म तपस्या गर्छु
तर मेरो तपस्या इतिहासका ॠषिहरुको भन्दा भिन्दै छ
भिन्दै छ भिन्दै
एकदम भिन्दै
जसमार्फत मलाई होइन
फाइदा पुग्ने छ
जनतालाई !
