भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
पौरखीलाई / रमेश क्षितिज
Kavita Kosh से
Sirjanbindu (चर्चा | योगदान) द्वारा परिवर्तित 09:30, 23 जून 2020 का अवतरण ('{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार= रमेश क्षितिज |अनुवादक= |संग्रह=आफ...' के साथ नया पृष्ठ बनाया)
पौरखीलाई दुई हात नै ईश्वरको वरदान हो
पुग्छु भन्ने बटुवालाई रात पनि बिहान हो
कर्म गरी खाने बानी नेपाली म स्वाभिमानी
हाम्रो उचाई सगरमाथा संसारकै सिरान हो
मोती फल्छ मोती यहाँ लहलहाउँदो हराभरा
छोएपछि हत्केलाले खेतबारी गरागरा
आफ्नोभन्दा बढी माया स्वदेशको लागेपछि
उन्नतिको शिखर पनि धेरै टाढा कहाँ छ र ?
बुद्ध हुन्छ आँखाभरि मनभरि हिमाल हुन्छ
जताजता हिँडे पनि आफूसँगै नेपाल हुन्छ
उही सुख उही दुःख पहाड हाँसे तराई हाँस्छ
मेची कतै दुख्यो भने महाकाली सँगै रुन्छ