बिजुली / गोपाल पाँडे

बिजुली ! यसरी बिलाउँछस्
कसरी जीवन-रङ्ग भोग्दछस् ?
छिनको यस जन्ममा त छस्,
तर प्राखा सबको नचाउँछस्।
(१)

बल, तेज, शरीर, रूपको-
तँ उही एक मिलिक्क दृष्टिको !
भरजन्म मजा तँ गर्दछस्
अनि साफल्य लिएर मर्दछस् ।
(२)

बिजुली नभुली म भन्दछु
जनको चाल यही म देख्दछु
तर बोग भयो निकै घटी,,
अझ लौ मद्धत दे सकेवति ।
(३)

(स्रोतः नेपाली पद्यसङ्ग्रह.- नवौं संस्करण.- साझा प्रकाशन, २०५९)