भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
आतङ्क / सुधीर छेत्री
Kavita Kosh से
हाम्रो नजीकमा फुलिरहेका
लटरम्मे उज्यालोका फूलहरू
एक-एक गर्दै
अज्ञात प्रमेथियसले चोरिलगे,
अब अँध्यारोको बघैँचामा छौं हामी।
ईश्वरको
शस्त्र थुतेर
अब ईश्वरै ईश्वर छ गाउँभरि।
कंसहरू शिशु-कृष्णका प्राणलाई
हत्केलामा राखी
बाघचाल खेलिरहेछन्।
नरसिंह र हिरण्यकशिपु
दुवै
भट्टीमा प्रह्लादको खोइरो खन्दै
सूर र सुधामय गफ हॉंकिरहेछन्।
समुद्र-मन्थनबाट
अमृत पिएर मृत्युमुक्त बन्नगएका
गाउँलेहरू
हातमा विश्वासघातका
रित्ता भॉंडाहरू लिएर फर्कँदैछन् रे।
यो वृन्दावनको
बॉंसघारीबाट
एउटै बॉंसुरी बनाउन सकिएन
कठै।
