भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
યાદોની પાંખ / ધ્રુવ જોશી
Kavita Kosh से
ના હવે ચાલી શકું તારા વગર સંસારમાં,
આપશો ના ઘૂંટ સૂરા, જામ છે એ પ્યારનો.
ને ઝલક તારી વિનાએ ચેન ક્યાં છે ખ્વાબમાં,
માનતા ના જાગતો છું આંખ ખુલ્લી રાખતો.
ના વળી જોયા કદી મેં ઈશને મંદિરમાં,
આપના દિદાર સ્વપ્ને રોજ આંખો લૂછતો.
આજ એ આવ્યા નહીં, ના હુંય આવ્યો ભાનમાં,
યાદ ત્યારે ધૂંટ આવ્યો, ડ્રાય ડે એ ડામતો.
રોજ સાંજે યાદ પાંખે ઉડતો આકાશમાં,
દૂર વ્યોમે "ધ્રુવ' જોને તારલામાં જાગતો.
