Last modified on 25 सितम्बर 2007, at 22:39

बाल-बिनोद आँगन की डोलनि / सूरदास

Pratishtha (चर्चा | योगदान) द्वारा परिवर्तित 22:39, 25 सितम्बर 2007 का अवतरण (New page: {{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=सूरदास }} राग बिलावल बाल-बिनोद आँगन की डोलनि ।<br> मनिमय ...)

(अंतर) ← पुराना अवतरण | वर्तमान अवतरण (अंतर) | नया अवतरण → (अंतर)

राग बिलावल

बाल-बिनोद आँगन की डोलनि ।
मनिमय भूमि नंद कैं आलय, बलि-बलि जाउँ तोतरे बोलनि ॥
कठुला कंठ कुटिल केहरि-नख, ब्रज-माल बहु लाल अमोलनि ।
बदन सरोज तिलक गोरोचन, लट लटकनि मधुकर-गति डोलनि ॥
कर नवनीत परस आनन सौं, कछुक खात, कछु लग्यो कपोलनि ।
कहि जन सूर कहाँ लौं बरनौं, धन्य नंद जीवन जग तोलनि ॥

भावार्थ :-- नंद-भवनके आँगनकी मणिमय भूमिपर बालक्रीड़ा से श्याम के घूमने तथातोतली वाणीपर मैं बार-बार बलिहारी जाता हूँ । गलेमें कठुला है, टेढ़े नखोंवाला बघनखा है और हीरोंकी माला है, जिसमें बहुत से अमूल्य लाल लगे हैं, कमल के समान मुख हैं, गोरोचनका तिलक लगा है, अलकें लटकी हुई हैं और भौंरों के समान हिलती हैं ।हाथमें लिये मक्खनको मुखसे लगाते हैं, कुछ खाते हैं और कुछ कपोलों में लग गया है । यह सेवक सूरदास कहाँ तक वर्णन करे, श्रीनन्दरायजीका जीवन धन्य है--संसारमें अपनी तुलना वह स्वयं ही है ।