आत्मकथा / अभय श्रेष्ठ

जिन्दगीको यौटा यस्तो भूलजस्तो मेरो कथा ।
नदीबीच बालुवाको पुलजस्तो मेरो कथा ।

यति सुन्दर बिहानीलाई कसले दागा धरिगयो,
सधैँ मौन बसिदिने फूलजस्तो मेरो कथा ।

मेरै सामु हतियारले सुसज्जित छन् मित्रहरू,
खुकुरीलाई सहिदिने तुलजस्तो मेरो कथा ।

व्यंग्य सुन्दा रमाउँदै धेरै-धेरै हाँसेपछि,
मुटुभरि बल्भिmदिने शूलजस्तो मेरो कथा ।

धमिलो छ आजभोलि, आँसु पनि धमिलो छ,
सुकिजाने संग्लो-संग्लो मूलजस्तो मेरो कथा ।