भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

महान पीडा / रमेश क्षितिज

Kavita Kosh से
Sirjanbindu (चर्चा | योगदान) द्वारा परिवर्तित 15:41, 23 जून 2020 का अवतरण ('{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=रमेश क्षितिज |अनुवादक= |संग्रह=घर...' के साथ नया पृष्ठ बनाया)

(अंतर) ← पुराना अवतरण | वर्तमान अवतरण (अंतर) | नया अवतरण → (अंतर)
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज


अनायास
उदासीको हुस्सु खसेर छोप्छ मेरो अनुहार
समुद्रको किनारजस्तो बन्छ हृदय
उर्लिनथाल्छन्– हजार ज्वारभाटाहरू एकैपल्ट
जब देख्छु आँगनमा
एक–एक दाना टिप्दै गरेकी चराकी आमालाई !

झरीमा रुझ्दै
कहिले सहँदै असिना र चर्को घाम
उडिरहन्छे चराकी आमा– नाँघ्छे दुर्लङ्घ्य पहाडहरू
नदी र डाँडाहरू
रूख, जङ्गल र हरिया बुट्यानहरू
तर एक दिन
जब लाग्नेछ पखेटा बचेराहरूको
उड्नेछन् उनीहरू माथि माथि
बिर्सिनेछन् झोक्राएर तल बसेकी त्यो एक्ली चरी
र पुरानो गुँडलाई

चराहरूकै आमा हुँ सायद म पनि
अनन्त सम्भावनाहरू कुल्चेर
एकदिन टाढा जानेछ मेरो प्रिय खुसी

मसँग बाँकी रहनेछ फगत्
एक महान् पीडा !