उदयलहरी श्लोक ०१ - १० / ज्ञानदिल दास
श्रीगणेशायनमः
श्रीगुरु गणपति बुद्धि का दाता॥
गायत्री सावित्री सरस्वती माता ॥
धन्ये ही सरस्वती जगदम्बी माई॥
अष्ट सिद्धि देउन गरिप्जनलाई ॥१॥
धन्ये भावीले लेपिदियो पूर्व कमाई॥
प्रणाम लगाऊँ चरण समाई॥
हरिजिउका चरणमा रखवाल रहन्छु॥
उदयलहरी सूस्म (क्ष्म) कहन्छु ॥२॥
बडो मता छुइन सबको दासी॥
भिछुक को जन्म सदा बनवासी॥
जंगलको बास छ फलाहार सिस्नु॥
नित्तेदिन सुमेर्नु परम्पद बिस्नु ॥३॥
जो छौ दया धारी मुष्टी दान देउला॥
साधुको धर्म लुटि लुटि लेउला॥
छोटा बड़ा भूपति अम्मरी सून॥
तर्ने राहा कुन हो मनमा गून ॥४॥
सबै कहुँ भन्या कहनु हुँदैन॥
बिना ब्रह्मज्ञानले पाप धुँदैन॥
साधुको सेवाले चाँदै तरौला॥
दया धर्म छाडिदिया नर्कमा परौला ॥५॥
ब्रह्मज्ञान तत्त्य सुस्ममा रह्याको॥
ब्रह्म आदि रिषि मुनि सब तरि गयाको॥
सरगुन पुरान पण्डितादि पर्छन्॥
सुस्मले हुने थियो धेरै धन्दा गर्छन् ॥६॥
चार वेद पुरान पण्डितादि पर्छन्॥
लोभका नदीमा सदादिन् बहन्छन्॥
पण्डित मनिजन धेरै बाढा लाउँ छन्॥
न्येराको चीज दूर बताउँ छन्॥७॥
पाठ पूजा न्यास सदा दिन गर्छन्॥
सुस्मा बिचार बिना को कहाँ तर्छन्॥
सुस्मा सहजमा कोहि मुनि पेल्छन्॥
दिन दिन यस लाइ परपरै ठेल्छन्॥८॥
दया धर्म भगतमा जो किला गर्छन्॥
तेस्ता देखि यमराज पर पर भाग्छन्॥
थिर छैन मनमा दया छ काँहाँ॥
पापको रजाइ देष नरलोक माहा॥९॥
के गर्छौ नर हो जन्म बित्न लाग्यो॥
पापले जिति सक्यो दया छेमा भाग्यो॥
छोटा बड़ा जति छन् धनै मात्र भन्छन्॥
धर्म जलाउ पोली पाप तलाउ षन्छन् ॥१०॥
