छाला / सुवास खनाल
हेर्ने हो भने
छाला फुकाएर
देखिनेछ
अहम्को टाकुरी भएको मुटु
क्रोधको कणहरू बोक्ने रगत
प्रतिक्षण स्वार्थको स्वासप्रश्वासमा टिकेको फोक्सो
कुटिलताको बिउ लहराइरहेको मष्तिष्क बगैँचा
मरुभूमिमा दारूण उभिने क्याक्टसको
हाँगा र काँडाहरू जस्तो अस्थिपञ्जर
र
देखिनेछ
विचारको कोष हत्यामा संलग्न
कुनै अभ्यस्त अपराधीझैँ विद्वेषको ट्युमर
छालाभित्रै
बोकेर हिँडेको छ मान्छेले
कुनै अँध्यारो सुरुङझैँ
एकएक लालचको पेट
र छालाले नै छोपेको छ साराका सारा
जीवनको कालो रङ्ग
उभेर चौकमा
मूल्य तोक्नेहरू छन् छालाको
सेतो छाला सबैभन्दा महङ्गो
कालो छाला सबैभन्दा सस्तो
वा
कालो छाला सबैभन्दा महङ्गो
सेतो छाला सबैभन्दा सस्तो
गहुँगोरो – औसत
वा जस्तो पनि
कारण
छालाको मूल्यले मान्छेको मूल्य बोक्ने युग हो यो
छालाभित्र सुहाएको छ
सबैको आआफ्नो स्वरुप
निकाल्ने हो भने छाला
संसारको सर्वाधिक कुरुप
देखिनेछ –
यो युगको मान्छे ।
