भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
जति गुन्गुनाउँथें / एस्पी कोइराला
Kavita Kosh से
जति गुनगुनाउँथें गीत गाई चराउँदा पहिले
उति मिठो गाउँको प्रीत सम्झी ल्याउँदा अहिले
कतै छुट्यो आधी मुटु मेलपात धाउँदा
झनै दुख्यो बाँकी मुटु मनको गीत गाउँदा
गुनगुनाउँथें गाइने गीत दाउनी गर्दा पहिले
सम्झी सम्झी गाउँको प्रीत पछुताउँछु अहिले
हामफालेछन् विरहमा उतिस अनि पीपल
रुन्छन् अरे पन्चेबाजा झरी छैन सीतल
गुनगुनाउँथें गाउँकै गीत बेठी लाउँदा पहिले
गैरी गाउँको प्यारो प्रीत अब पाउँला कहिले