भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
मूसाको खोर / मोहन कोइराला
Kavita Kosh से
चाल मारेर उफ्रिन्छ, बुईँगलमा पुगेर मार्च गर्छ
चुँ चुँ गर्दै म्युजिकल पुच्छर देखेमा अलि हट्छ
सोफाको प्वालभित्र बैठकमा बसेको छ,
मुसो खोरमा पुग्दैन ।
चिरिप, चिरिप, डलर काट्छ, पौण्ड धानको बाला जस्तै बटुल्छ,
दुई गाडा उचालेर, दुई कान ठाडो पारेर,
भारतीय रुपियाँ गाजर जस्तै कुरुप कुरूप चपाएर बस्छ,
(अवमूल्यन पैसा हात हुँदैन)
भागवत र कानूनको पुस्तक साँवा अक्षर चिनेको छैन,
नून चाटे जस्तै कोठामा धुजा पताका पार्छ,
अन्न पानी बिर्सेर श्रमको तुना काट्छ बस्छ
(नव मूसो) अचेल खोर सुङ्दैन ।
