भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
Changes
Kavita Kosh से
'{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=सुमन पोखरेल |अनुवादक= |संग्रह= शून...' के साथ नया पृष्ठ बनाया
{{KKGlobal}}
{{KKRachna
|रचनाकार=सुमन पोखरेल
|अनुवादक=
|संग्रह= शून्य मुटुको धड्कनभित्र / सुमन पोखरेल
}}
{{KKCatKavita}}
{{KKCatNepaliRachna}}
<poem>
सिन्दूर देखाएर पछयौरीभरि
तिमी दुई आँखा रोयौ सिन्दूरको मायाले ।
मलाई दुख्यो
किनभने त्यो तिम्रो आँखा थियो
जहाँ तिमी रोएकी थियौ,
त्यो सिन्दूर मेरो मुटुको रगत थियो
त्यसैले पनि मलाई दुख्यो ।
मलाई तिम्रो सिन्दुरको माया लाग्छ
त्यो तिम्रो सिन्दूर भएकोले
र
माया लाग्छ
मेरो मुटु निचोरेर निस्किएको रगत भएकोले ।
मेरो छातीमा टाउको राखेर तिमीले
मेरी प्रिया! अर्को मान्छेको प्रशंसा गर्दा
मैले मेरो लोग्ने मान्छेलाई मारेको थिएँ ।
कुनै पनि लोग्नेमान्छे
आफ्नी प्रियाले आफ्नो छातीमा टाउको राखेर
अर्को मान्छेलाई माया गर्छु भनेको सुन्न पक्कै सक्दैन ।
त्यसैले
आत्महत्या गर्दा
सबैभन्दा पहिले
मैले मेरो लोग्नेमान्छेलाई मारेको थिएँ ।
मैले मेरो लोग्नेमान्छेलाई मारेको थिएँ
र
त्यसको मुटु निचोरेर
रगतले तिम्रो सिउँदो अझ गाढा पारिदिएको थिएँ ।
म कमजोर हुँदै गएको थिएँ
र विश्वास दिलाउन नसक्ने हुँदै गएको थिएँ
र विश्वास गर्न नसकिने हुँदै गएको थिएँ
र विश्वास पाउन नजान्ने हुँदै गएको थिएँ ।
त्यसैले
सायद तिमीले टाढा देख्दै थियौ मलाई
सायद तिमीले टाढा धपाउँदै थियौ मलाई ।
जीवनको विश्वास विना बाँच्नु कति निरश हुन्छ जिन्दगी!
जीवनबाट टाँडिदै गएर बाँच्दा कति उदास हुन्छ जिन्दगी !
त्यसैले मैले
आत्महत्या गर्ने निधो गरेको थिएँ
र आत्महत्या गर्ने क्रममा
सबैभन्दा पहिले मेरो लोग्नेमान्छेलाई मारेको थिएँ ।
</poem>
{{KKRachna
|रचनाकार=सुमन पोखरेल
|अनुवादक=
|संग्रह= शून्य मुटुको धड्कनभित्र / सुमन पोखरेल
}}
{{KKCatKavita}}
{{KKCatNepaliRachna}}
<poem>
सिन्दूर देखाएर पछयौरीभरि
तिमी दुई आँखा रोयौ सिन्दूरको मायाले ।
मलाई दुख्यो
किनभने त्यो तिम्रो आँखा थियो
जहाँ तिमी रोएकी थियौ,
त्यो सिन्दूर मेरो मुटुको रगत थियो
त्यसैले पनि मलाई दुख्यो ।
मलाई तिम्रो सिन्दुरको माया लाग्छ
त्यो तिम्रो सिन्दूर भएकोले
र
माया लाग्छ
मेरो मुटु निचोरेर निस्किएको रगत भएकोले ।
मेरो छातीमा टाउको राखेर तिमीले
मेरी प्रिया! अर्को मान्छेको प्रशंसा गर्दा
मैले मेरो लोग्ने मान्छेलाई मारेको थिएँ ।
कुनै पनि लोग्नेमान्छे
आफ्नी प्रियाले आफ्नो छातीमा टाउको राखेर
अर्को मान्छेलाई माया गर्छु भनेको सुन्न पक्कै सक्दैन ।
त्यसैले
आत्महत्या गर्दा
सबैभन्दा पहिले
मैले मेरो लोग्नेमान्छेलाई मारेको थिएँ ।
मैले मेरो लोग्नेमान्छेलाई मारेको थिएँ
र
त्यसको मुटु निचोरेर
रगतले तिम्रो सिउँदो अझ गाढा पारिदिएको थिएँ ।
म कमजोर हुँदै गएको थिएँ
र विश्वास दिलाउन नसक्ने हुँदै गएको थिएँ
र विश्वास गर्न नसकिने हुँदै गएको थिएँ
र विश्वास पाउन नजान्ने हुँदै गएको थिएँ ।
त्यसैले
सायद तिमीले टाढा देख्दै थियौ मलाई
सायद तिमीले टाढा धपाउँदै थियौ मलाई ।
जीवनको विश्वास विना बाँच्नु कति निरश हुन्छ जिन्दगी!
जीवनबाट टाँडिदै गएर बाँच्दा कति उदास हुन्छ जिन्दगी !
त्यसैले मैले
आत्महत्या गर्ने निधो गरेको थिएँ
र आत्महत्या गर्ने क्रममा
सबैभन्दा पहिले मेरो लोग्नेमान्छेलाई मारेको थिएँ ।
</poem>
