વાસંતી લહેરખી / ભારતી રાણે

આંગળીને ટેરવે ઊગ્યાં કૈં ફૂલ,
તને અડવાની કીધી મેં ભૂલ !

ઊર્મિના કેસૂડા ખીલ્યા વગડામાં
અને કૂંપળના કાન થયા સરવા;
વાયરો વસંતનાં લાવ્યો વધામણાં ને
પાંદડે ફૂટ્યાં છે લાખ સમણાં;
સમણાંને કાનમાં કહું છું, આંખોમાં હવે
ફાગણિયો રંગ ઓઢી ઝૂલી
આંગળીને ટેરવે ઊગ્યાં કૈં ફૂલ !

ભીની હથેળીમાં મહોરી ગઈ મોસમ ને
આંખે અંજાઈ ફૂલક્યારી,
નેહ તારો ઝાકળની ઝીણેરી ભાત,
ઝાારો ચહેરો ઉજાસની ઝારી.
મહેંદી રચેલી આ ડાળીને વાગ્યાં છે
મધમીઠા ટહુકાનાં શૂલ,
આંગળીને ટેરવે ઊગ્યાં કૈં ફૂલ !

कविता कोश रंगोली

रचनाकारों की सूची

टाइपिंग टूल्स

फ़ॉन्ट परिवर्तक

विधाएँ

संकलन

अनुवाद

काल-आधारित

लोकगीत

विषय

प्रादेशिक कविता कोश

अन्य महत्त्वपूर्ण पन्ने

दिक्चालन सूची

दर्शाव

वैयक्तिक औज़ार

વાસંતી લહેરખી / ભારતી રાણે

» संकलन

» अनुवाद

» विभाग

» प्रादेशिक कविता कोश

» अन्य महत्त्वपूर्ण पन्नें

खोज

साधन पेटी

इस पन्ने को शेयर करें

हमसे जुड़ें

कविता कोश

सर्वर होस्टिंग