भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
Changes
Kavita Kosh से
{{KKLangHelpAppeal |भाषा=मराठी}}
<center><font style="font-size:15px">[[भारतीय_भाषाओं_से_अनूदित|मराठी कवितांचा हिंदी अनुवाद]]</font><br><br>
<font style="color:maroon;font-size:30px">मराठी कवी</font></center>
* [[ग. दि. माडगूळकरांनीसंत ज्ञानेश्वर]] '''आद्य कवी'''* मुकुंदराज - विवेकसिंधु* कवी भास्कर बोरीकर - शिशुपालवध* कवीश्वर भास्कर - एकादशस्कंध * दामोदर पंडित - वत्सहरण* कवी नरेंद्र - रुक्मिणी स्वयंवर * विश्वनाथ बाळापुरकर - ज्ञानबोध* खळो व्यास - सह्याद्रीवर्णन* नारायण पंडित - ऋद्धपूरवर्णन* महादाम्बा - धवळे (आद्य कवयित्री) '''वारकरी संप्रदाय'''* [[संत ज्ञानेश्वरतुकाराम]] - ज्ञानेश्वरी* संत तुकाराम* [[संत नामदेव]]* [[संत गोरा कुंभार]]* [[संत एकनाथ]]* [[संत चोखामेळागजानन महाराज]]* समर्थ रामदास [[सरस्वती गंगाधर स्वामी - दासबोध '''स्त्री कवयित्री''']]* मुक्ताबाई - (प्रसिद्ध रचना) -१. मुंगी उडाली आकाशी, तिने गिळिले सूर्याशी २. मजवरी दया करा ताटी उघडा ज्ञानेश्वरा* जनाबाई - (प्रसिद्ध रचना) -१. विठू माझा लेकुरवाळा, संगे गोपालांचा मेळा* बहिणाबाई* सोयराबाई -(प्रसिद्ध रचना) - १. रंगी रंगला श्रीरंग, अवघा रंग एक झाला * निर्मला* भागू* कान्होपात्रा * मध्व मुनीश्वर* अमृत राय * महिपती* वामन पंडित* मोरोपंत - केकावली* मन्मथ स्वामी * ज्योतीराम* प्रभाकर* होनाजी बाळा* सगनभाऊ* परशराम* रामजोशी* महिपती* मुक्तेश्वर* श्रीधर '''अर्वाचीन मराठी कविता'''* विष्णू मोरेश्वर महाजनी - कुसुमांजली* महादेव मोरेश्वर कुंटे - राजा शिवाजी* केशवसुत - काविताये - हरपले श्रेय, तुतारी, नवा शिपाई, झपूर्झा, स्फुर्ती, सतारीचे बोल * नारायण वामन टिळक -* त्र्यंबक बापुजी ठोंबरे काविताये - फुलराणी, खेड्यातील चित्र, उदासीनता, औदुंबर, तडाग असते, श्रावण मास* गोविंदाग्रज - काविताये, हास्य - विहिणीचा कलकलाट , हुक्मे हुकूम , चिंतातुर जंतू, एक समस्या * कवी दत्त* माधवानुज* रेंदाळकर* बी नागेश रहाळकर* कृ ना आठल्ये* मो वा कानिटकर* ग ज आगाशे* सुमंत* साधु दास* विनायक दामोदर सावरकर काविताये - सागरास (ने मजसी ने....), माझे मृत्युपत्र , कमला, गोमंतक, जयोस्तुते, जयदेव जयदेव जय शिवराया.* भास्कर रामचंद्र तांबे - काविताये - नववधू प्रिया मी .., पूर्णाहुती, निरोप घेताना, रुद्रास आवाहन, रिकामे मधुघट, पन्नास वर्षानंतर[[गजानन दिगंबर माडगूळकर]]
