भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

गुलबिया / विमल निभा

Kavita Kosh से
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज


म तिम्रा बाख्रालाई खुवाउँछु
नरम–नरम घाँस
म तिम्रा आँखाबाट हटाउँछु
गम्छाले आँसु
म तिम्रा लागि मेलाबाट ल्याउँछु
रातो रंगको चुनरी
म तिम्रा बाटाका काँडाहरु पन्छाउँछु
विस्तारै खुर्पीले
म तिम्रो सुगालाई दिन्छु
हरियो–हरियो खुर्सानी
म तिम्रा बाबालाई ल्याउँछु
बजारबाट दमको औषधि
म तिम्रो कुवाबाट निकाल्छु
गर्मीमा शीतल जल
म तिम्रो आँगनको देउतालाई चढाउँछु
बेलपत्र र गेंदाको फूल
म तिम्रो चुलोका लागि बन्छु
दनदनी बल्ने गुइँठा
म तिम्रा लागि टिप्छु गाछीबाट
पाकेको मालदह आँप
म तिम्रा सुन्दर नयनका लागि ल्याउँछु
परको सहरबाट सुरमा
म तिम्रो हँसुलीलाई छुटाउँछु
दुष्ट साहूकारकहाँबाट
म तिम्रो लागि जे पनि गर्छु
कसम खान्छु म
ओ मेरी चन्द्रमाझैं प्यारी–प्यारी गुलबिया !
म तिम्रो जोबनलाई सम्झन्छु आफ्नो जीवन