प्रस्थान / गीता त्रिपाठी

छाडेर सारा टेकाइहरू
छाडेर पानीछेउ बगरमा एकजोर चप्पल
अलप भइन् हजुरआमा!

पानीका पत्रपत्र चहारे
खोज्नेहरूको लस्करले
जङ्गलका पात पात केलाए,
ओडारका ढुङ्गाहरू पल्टाए,

न पानीमा
न बतासमा
न बालुवामा
कता बिलाइन् तिनी ?

छापिदिएर इतिहासजस्ता पैतालाहरू
चित्रैचित्रहरूबाट फुत्किएर विचित्रसँग
खोई!
कता अलप भइन् तिनी?

हजुरआमा !
घाउहरू सुम्सुम्याउँदै छ्यौ कहीँ भने,
चित्कारै सही
कहिले न कहिले आवाज दिनू !