ગાનસરિત / નરસિંહરાવ દિવેટિયા
જ્ય્હારે વહેતી ગાનસરિત અલબેલડી,
લહરી મીઠી લચી લચી લેતી રંગમાં,
ત્ય્હારે રૂડી આનન્દની હોડીએ ચઢી
વ્હેતો ચાલું છું હું એ સરિતરઙ્ગમાં. ૧
પછી કોયલડી ગાતી હો મૃદુ કણ્ઠથી,
કે ગંભીરું નદી ગાય શિલાસંગમાં,
કે ચૂમે તરુ પવન્લ્હેર રવ મન્દથી, -
વ્હેતો ચાલું છું હું એ સરિતતરઙ્ગમાં. ૨
પણ જ્ય્હારે એ ગાનસરિત રળિયામણી
ચાલે લલનકણ્ઠમહિંથી ઉમંગમાં,
ત્ય્હારે મુજ આનન્દહોડી ઊછળી ઘણી
વ્હેતો ચાલું હું એ સરિતતરઙ્ગમાં. ૩
ને વળી જો તે લલના મુજ હઇડામહિં
કો ઠામે કરી વાસ રહે સુખરંગમાં,
તો તો પછી ભૂલી ભાન ગાન સુણતાં તહિં
વ્હેતો ચાલું છું હું એ સરિતતરઙ્ગમાં. ૪
તો પણ, તો પણ, વ્હાલી! સુણ્ય કહું વાત હું,
કદી તવ કણ્ઠ રમે નહિં ગાન-પ્રસઙ્ગમાં,
ન ગણું એ ઊણું જ્ય્હાં લગી તુજ સાથ હું
વ્હેતો ચાલું બીજી સરતતરઙ્ગમાં. ૫
સ્મિત ગાતું તુજ નયન મીઠાં ગાતાં વળી,
ને મુખાકાન્તિ સલૂણી ગાતી ઉછરંગમાં,
ને તે સહુમાં પ્રેમગાન વ્હેતું ભળી,-
વ્હેતો ચાલું એ ગાનનદીતરઙ્ગમાં. ૬
