ઘડપણ કોણે મોકલ્યું? / નરસિંહ મહેતા
ઘડપણ કોણે મોકલ્યું જાણ્યું જોબન રહે સૌ કાળ - ઘડપણ. - ટેક.
ઉંબરા તો ડુંગરા થયા રે, પાદર થયાં રે પરદેશ,
ગોળી તો ગંગા થઈ રે, અંગે ઊજળા થયા છે કેશ. -- ઘડપણ
નહોતું જોઈતું તે શીદ આવિયું રે, નહોતી જોઈ તારી વાટ,
ઘરમાંથી હળવા થયા રે, કહે ખૂણે ઢાળો એની ખાટ. -- ઘડપણ
નાનપણે ભાવે લાડવા રે, ઘડપણે ભાવે સેવ,
રોજ ને રોજ જોઈએ રાબડી રે, એવી બળી રે ઘડપણની ટેવ. -- ઘડપણ
પ્રાતકાળે પ્રાણ માહરા રે, અન્ન વિના અકળાય,
ઘરના કહે મરતો નથી રે, તેને બેસી રહેતા શું થાય. -- ઘડપણ
દીકરા તો જૂજવા થયા રે, વહૂઅરો દે છે ગાળ,
દીકરીઓને જમાઈ લઈ ગયા રે, હવે ઘડપણના શા હાલ. -- ઘડપણ
નવ નાડીઓ જૂજવી પડી રે, આવી પહોંચ્યો કાળ,
બૈરાંછોકરાં ફટ ફટ કરે રે, નાનાં મોટા મળી દે છે ગાળ.-- ઘડપણ
આવી વેળા અંતકાળની રે, દીકરા પધાર્યા દ્વાર,
પાંસળીએથી છોડી વાંસળી રે, લઈ લીધી તેણી વાર. -- ઘડપણ
એવું જાણી સૌ હરી ભજો રે, સાંભળજો સૌ સાથ,
પરઉપકાર કરી પામશો રે, જે કંઈ કીધું હશે જમણે હાથ. -- ઘડપણ
એવું નફટ છે આ વૃદ્ધપણું રે, મૂકી દો સૌ અહંકાર,
ધરમના સત્ય વચન થકી રે મહેતો નરસૈં ઊતર્યો ભવપાર. -- ઘડપણ
