ऊ अर्थात् म / लोकेन्द्र शाह
सबैले विश्वासघात गरे
सडकमा ऊ एक्लै करायो
उसको बोलीमा कसैले ‘हो’ भनेन
जसले पहिलो ‘हो’ भन्ने गर्दथे
आफ्ना घरका झ्यालहरूबाट लुकेर उसलाई हेर्न थाले
ऊ फेरि एक्लै सडकमा थियो।
तपाईंले उसलाई चिन्नुभएन ?
ऊ भनेको मै हुँ
म एक्लै थिएँ
सपनाको खोजीमा, सडकमा ।
सपना खोज्नेहरू कोही थिएनन्
सबै मीठा सपनाहरू देखिरहेका थिए
सडकमा ऊ चिच्यायो
ऊ नाङ्गिएको थियो— सर्वाङ्ग ।
उसले लुगा लगाएको थिएन
टाउकामा टोपी थिएन
खुट्टामा जुत्ताहरू थिएनन्
सबै आङ नाङ्गै थियो
ऊ एक्लै थियो, सडकमा
तपाईंले उसलाई चिन्नुभएन ?
ऊ भनेको मै हुँ,
म एक्लै थिएँ
जिन्दगीको खोजीमा, सडकमा ।
यस पटक पनि उसले निकै मजासँग लाचारी खप्यो
बर्सातहरूमा पनि ऊ तृषित रह्रयो
प्यास बुझेन उसको
नदीहरूकै बीचमा भएर पनि
ऊ गर्मीले अत्तालिएको थियो
र अन्त्यमा ऊ कराउन बाध्य भयो
कराउँदै ऊ सडकहरूमा आयो
सायद तपाईंहरूले पनि उसलाई
निकै नजिकबाट देखेको हुनुपर्छ
बाटोमा, चोकमा कराउँदै हिँडेको
हुन सक्छ, तपाईंहरूले उसलाई पागल सम्झनुभएको होस्
ऊ भनेको मै हुँ
चेतनाको खोजीमा/चोकमा, बाटोमा ।
सुकेका पातहरूको सरसराहट मन पराएन
कोइलाहरूबाट निस्केको आगोले
ऊभित्रको जाडो मेटिएन ।
मसिनबाट निस्केका बरफका टुक्राहरूले
उसको मुटुभित्रको गर्मी कम भएन ।
ऊ रोयो, करायो र उसले जीवन माग्यो
ऊ अझैपनि जिन्दगी खोजिरहेछ
र कुनै पनि दिन तपाईंहरूको आँगनमा आउनेछ ।
उसले भिक्षा माग्नेछ
चामलका दानाहरू नदिनुहोला
सुनका असर्फीहरू माग्नेछैन
उसले तपाईंहरूसँग मन माग्नेछ
उसले तपाईंहरूसँग जीवन माग्नेछ
उसको माग पूरा गर्नुहोला
सम्भवतः तपाईंहरूले उसलाई चिन्नुहुनेछैन
ऊ भनेको म हुनेछु
भविष्यको खोजीमा, मनहरूमा ।
