कस्ले मेरो हृदय-वीणा आज फेरि झन्झनायो ।
स्वर छ मीठो औ सुरीलो,
राग सुन्दा मन हँसीलो ।
कस्ले मेरो सुप्त उरमा प्रेमको संदेश ल्यायो ।
कहिले सोची प्रेम वर्णन,
गर्दथ्यो जब हर्षको क्षण ।
मन मलिन भो नेत्र डगमग दुःखको अनि राज्य छायो ।
चन्द्रमा छन तेही नभमा,
वायू शीतल नै छ सबमा ।
तर म माथि कस्तो आपद सुख र वैभव सब हरायो ।
****