भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
किताब / भीष्म उप्रेती
Kavita Kosh से
अचम्म होइन त ।
किताबमा छैनन् अक्षरहरू आज ।
कहाँ गएछन् अक्षरहरू
एकसाथ, अचानक ?
बिहानबिहानै
कालो बादल उठिरहेछ चारैतिरबाट
मैलो बोरा ओढेर सडक–पेटीमा
फोहोरछेउमा सुतिरहेछन् केटाकेटीहरू
अस्पतालको बाहिरपट्टि सडकमा
भयानक रोगले मरिरहेकी छे युवती
टालैटालोले बनाएको मैलो लुगामा
हिमालमा जाडो छल्ने प्रयासमा छन् भरियाहरू
र एक छाक भातमा
आफूलाई बेचिरहेछन् मानिसहरू ।
म एक–एक गर्दै सोचिरहेछु सबै दृश्य
चेतनालाई बेस्सरी कोर्रा हान्दै
अमिलिँदै, पाक्दै
हराइरहेछु अनुभूतिको सिङ्गो जङ्गलमा ।
कति पढ्नु एकोहोरो किताब मात्र
पत्रपत्र च्यातेर समयलाई
म आज दुःख र मान्छेकोजीवन पढ्छु ।
किताबमा छैनन् अक्षरहरू आज ।
