भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

गढ़वळि दोहे / प्रीतम अपछ्यांण

Kavita Kosh से
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज

ज्वत्यां बळ्दु तैं पींडु ल्है, हळ्या कु र् वटि गुसैंण
र् वटि खै जावा धै धवड़ी, खेति का द्यब्ता दैण.
.
लुकचुप थौळ समौण दिईं, तरपर जलेबी गास
चर्खि घुमदि दां सौं खयां, तोड़ि ना वीं की आस.
.
बर्षूं मा द्वरबाटु कै, मुलुक गवूं घरबार
छिपड़ा मूसा कंडळि छये, मन ह्वे जादा खंद्वार.
.
जांदि त जै ल्हे प्यारि छुची, त्वे थैं मैन क्य द्यौण
क्वांसा दिलौ ल्यखदरु छऊं, ल्हीजा गीत समौंण.
.
अब चल भैजी गाड़ि वळा, झुकमुक ह्वेगे ब्याळ
बाछि रीटणी बळ्द ऐड़ाणा, रूणा होला नौन्याळ.
.
तिन बोले मिन बात कन, यखुली मा समझांद
मधेरात तक छौं बिज्यूं, बोल क्य बोलण चांद.
.
खेलु खेलुं मा ख्यालुं खपीं, ब्वलीं बचपनै बात
जामि जुगौं जखतख दिखे, पिंगळी पीत प्रभात.
.
हे निगुसैं सरकार चुचा, बांदर करणा घैल
ल्हे की मुच्गे झणि कख, मेरि बुढळ्यो मोबैल.
.
उड़िगे पोथुली कुजणि कख, स्वीणों मा हि भिटेंद
मेरी तिबारि की मोरि बिटी, तेरोऽ मैत दिखेंद.
.
डेबळ्यों आँसू ग्वाड़ि की, मन मा सूखो सौंण
नखर्यळि तू फरमैश कनी, मयळा गीत सुणौंण.
.
बेट्यूं भ्वारा दिशा खुलीं, सासु समधेण्यूं पंख
मूचा भग्यानों देस देसूं, गंगाड़ जाओ चुलंख.
.
गौं मुड़ि बिसणै धार मा, फुलिगे पैलो फूल
भंकोर्या बुरांसै धै सुणऽ, गौं कू बाटु न भूल।