झिँगाको जिस्क्याई / दुर्गालाल श्रेष्ठ

घरी गाला, घरी कान,
घरी कहाँ कहाँ,
यसरी तँ खेल्छस् किन
मेरो जीउमहाँ –

धपाउँछु, उड्छ अनि
फेरि बन्दै हीरो,
जिस्क्याउँछस् मलाई किन
ए भुसुने कीरो –

जसै हान्छस् तन्काएर
नाकमा नै लात्ती,
त्यो बेला म देख्छु तँलाई
अजङ्गकै हात्ती !

झिँगो ! मलाई बिनसित्तै
किन यो हैरानी –
जाँच्या होस् कि तैँले मेरो
रिसाउने बानी –